Αποψεις

Ο Φιντέλ Κάστρο είναι νεκρός, ζήτω ο Φιντέλ! Με αυτά τα λόγιαο αδελφός του Φιντέλ, Ραούλ, ανακοίνωσε το θάνατο του μεγάλου επαναστάτη ηγέτη. Κι έκλεισε τη σύντομη ανακοίνωση με τη θρυλική πολεμική κραυγή του Φιντέλ και του Τσε, από τις δύσκολες μέρες του αντάρτικου στη Σιέρα Μαέστρα: «Hasta la victoria siempre! («Μέχρι την τελική νίκη»). Ο κομμουνιστής ηγέτης που επέζησε από αναρίθμητες απόπειρες δολοφονίας οργανωμένες από τη CIA (πάνω από 600 έχουν καταγράψει οι Κουβανοί), πέθανε 90 χρονών.

Τα καλά λόγια του Ομπάμα διαφήμισε η κυβέρνηση, αλλά μεγαλύτερη αξία είχαν οι δηλώσεις του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Γερούν Ντάισελμπλουμ την Τετάρτη από το Λονδίνο: «Η νυν ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να έχει δεσμευτεί και εργάζεται πολύ πιο εποικοδομητικά απ’ ό,τι οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Υπάρχει ένας βαθμός αισιοδοξίας». Τι σημαίνει αυτό για τις «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις; Τι σημαίνει ενόψει των μέτρων για τη δεύτερη αξιολόγηση, που η κυβέρνηση διακηρύσσει πως θέλει να ολοκληρώσει μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου;

Η περίοδος είναι ασφαλώς δύσκολη και αντιφατική. Μάχες έχουν χαθεί, μέτρα έχουν περάσει, η αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης έχει πέσει, η διάλυση της κοινοβουλευτικής απάτης του ΣΥΡΙΖΑ, στο βαθμό που απουσιάζει μια μαζική επαναστατική αντιπρόταση, έχει απογοητεύσει αγωνιστικά στρώματα

Το «επίσημο» πολιτικό σκηνικό στις ΗΠΑ πηγαίνει όλο και πιο δεξιά. Την αμερικάνικη προεδρία θα την διεκδικήσουν την επόμενη βδομάδα η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ. Είναι οι λιγότερο δημοφιλείς υποψήφιοι πρόεδροι στην σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Δεν είναι παράξενο. Η Κλίντον «χρειάζεται» τον Τραμπ για να φανεί πιο προοδευτική και ο Τραμπ «χρειάζεται» την Κλίντον για να δείξει ότι είναι «ενάντια στο κατεστημένο». Δεν υπάρχει επιλογή του μικρότερου κακού ανάμεσα στους δυο τους.