Διαλογος
Και όμως η ρήξη είναι εφικτή! [του Παναγιώτη Σωτήρη]
- Κυρ, 14/06/2015 - 13:43
Προφανώς όλα αυτά βάζουν και θέμα ευρώ. Όμως, το το βάζουν μέσα σε μια ακολουθία πρακτικών ρήξης που το καθιστούν αναγκαία συνθήκη αλλά και πείθουν για την αναγκαιότητά του, όχι με όρους ιδεολογικής τοποθέτησης αλλά πρακτικής αναγκαιότητας. Από εκεί και πέρα το ερώτημα μιας πραγματικής παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους εναλλακτικού παραγωγικού υποδείγματος αποκτά άλλη διάσταση και δεν μπορεί να υποκατασταθεί από την αναμονή του επόμενου ΕΣΠΑ (ας θυμηθούμε ότι το προηγούμενο ΕΣΠΑ καθόλου δεν απέτρεψε την καταστροφική ύφεση και την κοινωνική διάλυση).
Συγκρίνοντας τα δύο σχέδια συμφωνίας: Μεταξύ εκτέλεσης και αυτοκτονίας [του Παναγιώτη Μαυροειδή]
- Δευ, 08/06/2015 - 08:52
Ποιός πρέπει να είναι ο πολιτικός στόχος σήμερα που θα «μιλάει» στην καρδιά και τα συμφέροντα του κόσμου; Όχι, η στήριξη της αδιέξοδης και ανύπαρκτης τελικά «διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης. Ούτε κάποια πενιχρά πολιτικά κέρδη προς τα αριστερά εν μέσω της πλήρους συστημικής ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ και επιβολής νέας συμφωνίας που θα τσακίζει τον κόσμο. Ο στόχος είναι να μην υπογραφεί, με λαϊκό ξεσηκωμό, μια νέα συμφωνία και να πάμε σε ένα ΟΧΙ, ανοιχτό πρός τη ρήξη και την αποσταθεροποίηση του μνημονιακού και «ευρωπαϊκού» κεχτημένου
Η εκτέλεση στην οποία αναφέρεται ο τίτλος του σημειώματος, περιγράφει το κοινωνικό αποτέλεσμα από την εφαρμογή και των δύο εκδοχών συμφωνίας/μνημονίου. Η αυτοκτονία περιγράφει μια αποδοχή της πρότασης Παπαδημούλη. Πρέπει να απορριφθούν απόλυτα και τα δύο.
Εκατό μέρες συγκυβέρνησης: Το δρομολόγιο της υποταγής [του Δημήτρη Δεσύλλα]
- Δευ, 08/06/2015 - 08:43
Πέρασαν 100 μέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βλέπουμε πως υλοποιείται στην πράξη, με οδυνηρό τρόπο, η πολιτική μετάλλαξη και μετάβαση από το «καμιά θυσία για το ευρώ» στο «πάση θυσία μέσα στο ευρώ», με τη μετάβαση από τις προεκλογικές υποσχέσεις «άμεσης λαϊκής ανακούφισης» στην παραπομπή στις ελληνικές καλένδες ακόμα και του ελάχιστου Προγράμματος της Θεσσαλονίκης· με τη μεταπήδηση από την κατάργηση τρόικαςΜνημονίων-δανειακών συμβάσεων-εφαρμοστικών νόμων στην αποδοχή τους, βαπτίζοντάς τα με άλλα, λιγότερο κακόηχα ονόματα
Ο πόλεμός τους διαλύει ότι άφησε όρθιο η ειρήνη τους [του Σταύρου Μανίκα]
- Δευ, 01/06/2015 - 10:51
Επίσης επισημαίνει πώς το οικονομικό μοίρασμα του κόσμου από τα μονοπώλια προϋποθέτει και το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες κεφαλαιοκρατικές δυνάμεις. Η τοποθέτηση κεφαλαίων στην οικονομία άλλων χωρών οδηγούσε τα ιμπεριαλιστικά κράτη , στην τάση να μετατρέπουν τις ασθενείς χώρες σε αποικίες, με στόχο τη μεγαλύτερη εγγύηση στη διαφύλαξη των επενδύσεων. Τα διεθνή μονοπώλια ωθούν τις κυβερνήσεις των χωρών τους στην κατάκτηση ξένων εδαφών. Και τούτο γιατί η πολιτική κυριαρχία εδραιώνει τις θέσεις που έχουν στην οικονομία των χωρών αυτών. Η τάση κατάληψης ξένων εδαφών και ο πόλεμος συνδέονται αδιάρρηκτα με τα μονοπώλια και πηγάζουν απ΄ αυτά.
Όχι αναβολή της 3ης Συνδιάσκεψης! [των Γ.Αγγελόπουλου, Ε.Κουνιάκη, Γ.Μαραβελάκη, Γ.Σηφακάκη]
- Κυρ, 31/05/2015 - 00:33
Έχουμε φτάσει στο τέλος Μάη και παρά τις αποφάσεις των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΠΣΟ στις 15/3 και της ΚΣΕ στις 27/3, που κατέληξαν ότι η 3η Συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στις 20-21 Ιουνίου, εξακολουθεί να υπάρχει με ευθύνη της πλειοψηφίας της ΚΣΕ αργοπορία που οδηγεί στην αναβολή της προγραμματισμένης Συνδιάσκεψης. Θεωρούμε ότι αυτή η μεθόδευση είναι μεγάλο λάθος που κινδυνεύει να οδηγήσει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε παράλυση μέσα σε μια συγκυρία που πρέπει και μπορεί να παίξει πρωτοπόρο ρόλο ενάντια στους εκβιασμούς της κυρίαρχης τάξης - «δανειστών» και τους συμβιβασμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ανακοίνωση μελών ΣΕΚ στην ΚΣΕ: Για την εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 3/6
- Σάβ, 30/05/2015 - 21:02
Συμφωνήσαμε, προφανώς, από τη μεριά μας για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης, η οποία προσδιορίστηκε τελικά για τις 3 Ιούνη, με το σκεπτικό ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να βγει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τα έξω, να προβάλει την πρότασή της για την ανάγκη πανεργατικού ξεσηκωμού ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια, να προβάλει το μεταβατικό πρόγραμμα και την εναλλακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής ενάντια στα αδιέξοδα της κυβερνητικής διαχείρισης, να συσπειρώσει και να εμπνεύσει τα μέλη και το δυναμικό της, ν’ ανοιχτεί στον ευρύτερο κόσμο της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που αναζητάει απαντήσεις πέρα απ’ τα όρια των ρεφορμιστικών ηγεσιών.
Αναγκαία η τομή στην Αριστερά ενάντια στην αστική διαχείριση [του Αντώνη Δραγανίγου]
- Δευ, 04/05/2015 - 19:13
Για αυτό μας χρειάζεται τομή στο κίνημα (σε στόχους, μορφές συγκρότησης, οικοδόμηση στα πιο χτυπημένα τμήματα της τάξης κλπ). Συγκρότηση της ταξικής κίνησης και της περυγας. Για αυτό μας χρειάζεται τομή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ολόπλευρη ανάπτυξη όλων των διαδικασιών της πορείας προς τον πόλο (της πολιτικής συνεργασίας συμπεριλαμβανομένης), έχοντας στο μυαλό μας ότι πολύ περισσότερος κόσμος θα αναζητά «αντικαπιταλιστικές απαντήσεις». Για αυτό πρέπει να πάρουμε επειγόντως τις πρωτοβουλίες που έχουμε αποφασίσει γα την ανάπτυξη του ΝΑΡ και τον κομμουνιστικό φορέα της εποχής μας, έχοντας στο μυαλό μας ότι χωρίς στρατηγικά συγκροτημένο φορέα δύσκολα μπορεί κανείς να αντέξει και να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις νέες συνθήκες.
Τι από τα δυο θέλουμε; [του Σπύρου Μαρκέτου]
- Δευ, 27/04/2015 - 09:24
Αν τελικά η κυβέρνηση υποκύψει στους βιαστές, μάλλον δεν θα χρησιμοποιήσει την Επιτροπή Αλήθειας σαν φύλλο συκής, στην πραγματικότητα αυτό μοιάζει απίθανο, αλλά
θα τήν απονομιμοποιήσει, θα την αδρανοποιήσει και θα τήν βραχυκυκλώσει όσο καλύτερα μπορεί. Ως τότε πάντως η δική μας πλευρά αξίζει να στηρίξει την Επιτροπή, και να αξιοποιεί όσο καλύτερα μπορεί τα νέα πολιτικά δεδομένα που αυτή δημιουργεί. Έτσι ώστε δυναμώνοντας το αντικαπιταλιστικό κίνημα και τη λαϊκή αντίσταση να πολλαπλασιάσουμε το κόστος που θα έχει για την κυβέρνηση η υποχώρηση στους δανειστές/βιαστές, και να κάνουμε πρακτικά αδύνατη τη μετάλλαξή της σε φοροεισπράχτορα της Μέρκελ.
Εργατικό Κέντρο Έβρου: Όχι στη λάσπη [του Νεκτάριου Δαργάκη]
- Πέμ, 02/04/2015 - 20:24
63 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη [της Αναστασίας Σταυροπούλου]
- Τρί, 31/03/2015 - 08:44
Το ξημέρωμα της 30ης Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή, εκτελείται στο Γουδί ο Νίκος Μπελογιάννης και οι Νίκος Καλούμενος, Ηλίας Αργυριάδης και Δημήτρης Μπάτσης. Οι δίκες και η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του αποκαλύπτουν τις πολιτικές και ιδεολογικές διεργασίες της μετεμφυλιακής περιόδου και σηματοδοτούν τη συγκρότηση του μετεμφυλιακού κράτους, μιας ρευστής και αντιφατικής κρατικής δομής, εντός της οποίας η αντιπαλότητα των κέντρων εξουσίας πλαισιώνεται από ένα σταθερό πολιτικό προσανατολισμό: τον αντικομμουνισμό και την αυταρχική θωράκιση.
