Υπάρχει συμφωνία για μετωπική συμπόρευση

Σήμερα η ταξική πάλη βρίσκεται σε μία σχετική καμπή. Η κατάρρευση του «success story», το γεγονός ότι το χρέος παραμένει μη εξυπηρετήσιμο και θα απαιτηθεί νέα αναδιάρθρωσή του, αλλά και λήψη νέων μέτρων, καθιστούν εμφανές ότι η βίαιη φτωχοποίηση εκτεταμένων κοινωνικών στρωμάτων θα εντείνεται. Ο συνασπισμός εξουσίας βρίσκεται σε αδυναμία να συγκροτήσει ένα νέο πλαίσιο κοινωνικών συμμαχιών και ένα θετικό πρόταγμα ιδεολογικής ενσωμάτωσης των μαζών. Από την άλλη πλευρά, η εμπέδωση της αστικής στρατηγικής της βίαιης αναδιάρθρωσης και της εσωτερικής υποτίμησης μετατοπίζει αρνητικά το συσχετισμό δύναμης. Οι μεγάλοι αγώνες της προηγούμενης περιόδου παρότι ενέτειναν την αστάθεια δεν κατόρθωσαν να σηματοδοτήσουν μία συνολικότερη κρίση του πολιτικού συστήματος ούτε να ανασχέσουν πτυχές της ασκούμενης πολιτικής, έστω και σε επιμέρους κλάδους. Σήμερα, οι κοινωνικοί αγώνες βρίσκονται σε ύφεση και εμφανίζονται κατακερματισμένα, χωρίς να κατορθώνουν να ενοποιούνται και να επάγουν ευρύτερες πολιτικές πιέσεις.

Από την άλλη πλευρά η ρευστότητα και τα σημεία κρίσης νομιμοποίησης του πολιτικού προσωπικού ή ακόμα και ευρύτερα του πολιτικού συστήματος παραμένουν ενεργά. Ενώ σε διεθνές επίπεδο τα ρεφορμιστικά κόμματα εμφανίζουν σταθεροποίηση ή και κάμψη της πολιτικής και οργανωτικής τους επιρροής, η Ελλάδα είναι ο μοναδικός κοινωνικός σχηματισμός μεταξύ των κρατών του αναπτυγμένου καπιταλισμού στον οποίο ένα κόμμα της ρεφορμιστικής αριστεράς και μάλιστα με ριζοσπαστικές τάσεις στο εσωτερικό του, καταγράφει σημαντική και σταθερή άνοδο εκπροσωπώντας κατά κύριο λόγο τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την οικονομική κρίση και την αστική στρατηγική. Παρά τις διαρκείς δεξιές μετατοπίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, το ενδεχόμενο ανάδειξής του στην κυβέρνηση δεν αποτελεί εναλλακτικό σχέδιο για την αστική τάξη ή για τμήματά της, αφού θα διακύβευε την εμπέδωση και επιβολή της αστικής στρατηγικής που δεν εμπεριέχει κανένα στοιχείο κοινωνικού συμβιβασμού και ο συνασπισμός εξουσίας θα παλέψει λυσσαλέα για να το αποτρέψει. Στην περίπτωση μη αποτροπής του θα ακολουθήσει η προσπάθεια πλήρους ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ σε μία κατεύθυνση διαχείρισης της μνημονιακής πολιτικής σε συνδυασμό με μία επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους και ήπια περικοπή του, πολιτική κατεύθυνση που αν υλοποιούνταν από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ θα ερχόταν αντιμέτωπη με σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις. Όμως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από την πίεση της ταξικής πάλης, επιλέξει μία κατεύθυνση κατάργησης του μνημονίου και καταγγελίας των δανειακών συμβάσεων μέχρι την τελική της συνέπεια, θα αντιμετωπίσει το φάσμα της εξόδου από την Ευρωζώνη, κάτι που δεν έχει σε καμία περίπτωση προετοιμασθεί να αντιμετωπίσει, (αφού προϋποθέτει μια σειρά ρήξεων και συγκρούσεων με τους μηχανισμούς της ΕΕ), διακυβεύοντας έτσι ήττες και διαψεύσεις για τα λαϊκά στρώματα.

Μετά τις ευρωεκλογές είναι πιθανή η όξυνση της πολιτικής αστάθειας. Όμως, σε κάθε περίπτωση είναι εμφανές ότι, παρά τη ρευστότητα, όσο οι κοινωνικοί αγώνες δε συμπυκνώνονται σε ένα αριστερό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο στη βάση του μεταβατικού προγράμματος, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει το μεγαλύτερο δυνατό εύρος κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, δε θα κατορθώνουν να αποκρυσταλλώνουν ευρύτερα πολιτικά αποτελέσματα αλλά ούτε και να αποσπούν επιμέρους νίκες.

Είναι αλήθεια ότι στο εσωτερικό και του Σχεδίου Β, αλλά και ιδίως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εμφανίσθηκαν το προηγούμενο διάστημα παλινωδίες και αμφιταλαντεύσεις, που έθεσαν υπό διακύβευση το εγχείρημα της μετωπικής συμπόρευσης, ακόμα και μετά τη ρητή απόφαση της Β’ Συνδιάσκεψης. Είναι όμως πλέον εμφανές ακόμη και για τον πιο καχύποπτο ότι υπάρχει προωθημένη πολιτική και προγραμματική συμφωνία μεταξύ του συνόλου των δυνάμεων που καλούνται να συμμετάσχουν στη μετωπική συμπόρευση, γεγονός που αποτυπώνεται και στην πλήρη συμφωνία στις πολιτικές και προγραμματικές κατευθύνσεις που η ίδια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έθεσε ως όριο στο ΠΣΟ του Νοεμβρίου. Οι όποιες καθυστερήσεις σήμερα δυσχεραίνουν τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για την υλοποίηση αυτής της κατεύθυνσης. Με δεδομένο ότι ρητά αποτυπώνεται πολιτική συμφωνία είμαστε αισιόδοξοι ότι άμεσα θα συγκροτηθεί μια αριστερή ανατρεπτική μετωπική κίνηση που θα διαμορφώσει νέους πολιτικούς συσχετισμούς και θα αναπτερώσει τις ελπίδες για μια διέξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Από εδώ και στο εξής, οποιαδήποτε συνιστώσα ναρκοθετήσει την επιτυχία της μετωπικής συμπόρευσης θα αναλάβει ακέραια την πολιτική ευθύνη για το τεράστιο κόστος που θα επάγει απέναντι τόσο στο κοινωνικοπολιτικό δυναμικό της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, όσο – και κυρίαρχα – στο λαϊκό κίνημα.

Δημοσιεύθηκε στο Πριν, 9/2/2014