Το οικονομικό σκέλος του προγράμματος αποδέσμευσης από την ΕΕ/ΟΝΕ αποσκοπεί στο να επαναφέρει στα χέρια του λαού τα αναγκαία εργαλεία οικονομικής πολιτικής (νομισματική, δημοσιονομική, βιομηχανική, εμπορική κλπ.) που έχουν εκχωρηθεί στα κέντρα της ΕΕ.

Οι βραχυχρόνιοι άξονες του είναι:

(1) Μονομερής άρνηση του εξωτερικού χρέους (που θα απαλύνει τόσο το δημοσιονομικό ισοζύγιο όσο και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών).

(2) Έξοδος από την ΟΝΕ και έκδοση εθνικού νομίσματος.

(3) Έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων εκτός της χώρας (για αποφευχθεί η φυγή στο εξωτερικό).

(4) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος (που ούτως ή άλλως στηρίζεται σκανδαλωδώς από το δημόσιο), ανακεφαλαιοποίηση του με βάση το νέο νόμισμα, δημιουργία τραπεζών ειδικού σκοπού (αγροτικός τομέας, βιομηχ. ανάπτυξη) και χρησιμοποίηση του για την χρηματοδότηση της οικονομίας.

(4) Σύστημα εξαιρετικά προοδευτικής φορολογίας (δηλαδή ελάφρυνση των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων και να επιβάρυνση των πλουσιότερων), αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων και χρύπημα της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής του μεγάλου κεφαλαίου. Μέσω αυτόυ θα αναταχθεί το δημοσιονομικό ισοζύγιο και θα εξευρεθούν πόροι για την αναπτυξιακή ενίσχυση της οικονομίας.

(5) Ελεγχόμενη διολίσθηση της ισοτιμίας του νομίσματος, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η εμπορική ανταγωνιστικότητα σε συνδυασμό με ένα σύστημα ελέγχου των τιμών έτσι ώστε να μην υπάρξουν αδικαιολόγητες πληθωριστικές αυξήσεις ιδιαίτερα στα είδη μαζικής κατανάλωσης. Η πολιτική αυτή θα διευκολύνει επίσης την βιομηχανική και παραγωγική αναγέννηση της οικονομίας.

(6) Αποδέσμευση από την ΕΕ, δηλαδή αποχώρηση και από την Κοινή Αγορά και τις υπόλοιπες οικονομικές δομές της.

Το πιο κρίσιμο όμως στοιχείο του προγράμματος που ξεκινά βραχυχρόνια αλλά έχει μακροχρόνιο ορίζοντα, είναι η εκπόνηση ενός δημοκρατικά σχεδιασμένου συνολικού πλάνου ανασυγκρότησης της οικονομίας. Το πλάνο αυτό θα είναι υποχρεωτικό και θα καλύπτει το σύνολο της οικονομίας. Θα καθοδηγεί αλλαγές στην κλαδική διάρθρωση της οικονομίας (ενισχύοντας κλάδους, παραμερίζοντας άλλους και δημιουργόντας νέους) και θα φροντίζει για την υλοποίηση τους (επιδοτόντας, προστατεύοντας κλπ.). Βασικός βραχίονας του πλάνου αυτού θα είναι το δημόσιο και θα προβλέπει δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Μέσω αυτής της σχεδιασμένης παραγωγικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας (ανοίγει ουσιαστικά ο δρόμος της σοσιαλιστικής μετάβασης.