• Κυρ, 18/06/2023 - 10:53
Βασικές θέσεις και στόχοι πάλης για τον αγροτοδιατροφικό τομέα

ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ, ΦΤΩΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΑ ΑΓΡΟΤΙΑ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

 

  1. Οι φετινές εκλογές βρίσκουν τον λαό να αναστενάζει μπροστά την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων και  τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, να δέχονται μια ιστορικών διαστάσεων επίθεση από την κυβέρνηση της ΝΔ, το κεφάλαιο και την ΕΕ έχοντας τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ.

Η επισιτιστική κρίση βρίσκεται προ των πυλών όχι λόγω έλλειψης τροφίμων αλλά λόγω της βουλιμίας διατήρησης των μεγάλων ποσοστών κερδοφορίας του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου που αποτελεί και το βασικό λόγο της τεράστιας αύξησης του κόστους παραγωγής.

 

 

  1. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και οι κυβερνήσεις των χωρών – μελών  αναπροσαρμόζουν και προωθούν, στο πρόγραμμα της 7ετίας 2021 – 27, τις δικές τους απαντήσεις. Πρόκειται για πολιτικές με ταξικό περιεχόμενο ενίσχυσης του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου και το παραπέρα ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς με όχημα την «πράσινη συμφωνία» της ΕΕ, το Ταμείο Ανάκαμψης και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που συμπληρώνουν το ένα το άλλο  .

 

  1. Η «Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ (Green Deal). Πρόκειται για τις λεγόμενες «πράσινες επενδύσεις» οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ και θα πραγματοποιηθούν από τους υπαίτιους για την περιβαλλοντική καταστροφή, δηλαδή τις πολυεθνικές εταιρείες της ενέργειας (ιδιωτική ηλεκτροπαραγωγή, εξορύξεις, ανεμογεννήτριες, υποδομές μεταφορών) και του αγροτοδιατροφικού τομέα. Το «πρασίνισμα» της παραγωγής θα γίνει η λεωφόρος για άντληση τεράστιων πακέτων από το κεφάλαιο

 

Το «Ταμείο Ανάκαμψης» (ΤΑ) το οποίο πλασάρεται υποτίθεται  για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας ,στην ουσία όμως πρόκειται για αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών χωρών της ΕΕ. Τάζουν επιχορηγήσεις και δάνεια που - όταν δοθούν - θα συνοδεύονται από αυστηρούς όρους πολύχρονης μνημονιακής επιτήρησης. Εισάγουν παντού και υποχρεωτικά τους ιδιώτες. Χαρακτηριστικά στο πλαίσιο του ΤΑ  ορίζεται ότι τα αρδευτικά έργα   θα υλοποιούνται υποχρεωτικά με ΣΔΙΤ, ενώ με τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη το νερό θα τιμολογείται σαν εμπόρευμα, με τριπλασιασμό της τιμής του.  

 

Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ της ΕΕ η οποία περιλαμβάνει:. Την περικοπή των επιδοτήσεων της ΚΑΠ και ταυτόχρονα τον αναπροσανατολισμό τους σε όφελος αποκλειστικά του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου και των μεγαλοαγροτών. Το μαζικό ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μέσω και της εφαρμογής του κακόφημου «Μητρώου Αγροτών». Το «πράσινο περιτύλιγμα» της ΚΑΠ, με διάθεση του 20% των άμεσων αγροτικών ενισχύσεων σε διάφορα ημίμετρα (αγροδασοπονία και δάσωση αγρών, εναλλαγή καλλιεργειών, αμειψισπορές, αγραναπαύσεις, μετατροπή καλλιεργειών σε λιβάδια, χαμηλή βόσκηση ζώων αντί για υπερβόσκηση κ.α.). Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ θα συνοδευτεί από μεγαλύτερες δόσεις «πράσινης» δημαγωγίας .

 

 

 

  1. Συνολικά η κατάσταση στο χώρο της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των ψαράδων και των εργαζομένων στον αγροτικό τομέα βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Το ερώτημα  είναι αν υπάρχει η δυνατότητα μερικών χιλιάδων ανθρώπων να συνεχίσουν να ζουν από την καλλιέργεια της γης από την κτηνοτροφία και τη θάλασσα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα για το μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής πλειοψηφίας έναν από τους πιο κρίσιμους παράγοντες για την επιβίωσή του. Την τροφή.

Το διαρκώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής, οι μειώσεις στις τιμές των παραγόμενων προϊόντων, η φορολεηλασία  αλλά και η θηλιά που διαρκώς σφίγγει από τις διατάξεις της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε), και την πριμοδότηση των μεγάλων αγροτοδιατροφικών κολοσσών, απειλούν να αλλάξουν το χάρτη συνολικά στην παραγωγή, με συνέπειες, όχι απλά για τα λαϊκά στρώματα της υπαίθρου, αλλά για το σύνολο του πληθυσμού της χώρας.

Σήμερα οι  φτωχομεσαίοι αγρότες-ψαράδες-εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα, πρέπει να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην εργασία και κατ’ επέκταση στο να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια και το επιθετικό αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο που έναν αιώνα περίπου μετά την κατάργηση των τσιφλικιών, επιδιώκει να χτίσει καινούρια με σύγχρονα χαρακτηριστικά. Από αυτή τη σκοπιά, ο αγώνας αυτός αποτελεί συνέχεια και ενίσχυση του αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι στις πόλεις ενάντια στις απολύσεις, την απλήρωτη εργασία, τους μισθούς πείνας και τις συνθήκες εργασίας τύπου γαλέρας.

 

  1. Η  αγροτοσυνεταιριστική γραφειοκρατία της νέας ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΣΑΣΟΕΕ μετά το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων, κλεισίματος συνεταιριστικών επιχειρήσεων ανασυγκροτήθηκε (με ουσιαστική συμβολή στελεχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ) , μετατρέποντας τους συνεταιρισμούς σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις  προβάλλοντας το αφήγημα  του αγρότη-επιχειρηματία-καπιταλιστή.  Σε αυτό το κύριο ρόλο παίζουν οι λεγόμενες «Ενώσεις Νέων Αγροτών», οι «διαεπαγγελματικές ενώσεις» και οι «αγροτοδιατροφικές συμπράξεις». Αποτελούν όλοι τους το μακρύ χέρι του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και της Ε.Ε.

 

  1. Με όλα αυτά συμφωνεί και η ακροδεξιά,  η οποία στηρίζει τη κυρίαρχη πολιτική, προβάλλοντας τη λογική «ότι δεν παράγουμε». Ψαρεύει στα θολά νερά με τη συκοφάντηση άλλων κοινωνικών στρωμάτων και το ρατσισμό ενάντια στους μετανάστες εργάτες τους οποίους τους θέλει πολύ φθηνούς και χωρίς κανένα δικαίωμα. Προβάλλει την ανάγκη να «ενισχυθεί η ελληνική παραγωγή», μέσα στο πλαίσιο της ΚΑΠ και την πολιτικής της ΕΕ, με ενίσχυση και όχι αποδυνάμωση των «ελλήνων» καπιταλιστών του αγροτοδιατροφικού τομέα οι οποίοι καταστρέφουν την μικρομεσαία αγροτιά. 

 

  1. Τα τελευταία χρόνια έγιναν ορισμένα βήματα στο διαχωρισμό από αυτό το πολύπλοκο μηχανισμό που έχουν στήσει οι κυρίαρχες δυνάμεις στην ύπαιθρο μέσω της πανελλαδικής πρωτοβουλίας των μπλόκων στην οποία ηγεμονεύουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ. Όμως οι συντονισμοί αυτοί απέχουν απ το να είναι πραγματικά στα χέρια των αγροτών, να αποτελούν έναν αυθεντικό συντονισμό. Στο περιεχόμενο της πάλης υποβαθμίζουν το αντικυβερνητικό και αντιΕΕ χαρακτήρα των αιτημάτων. Η έναρξη και η λήξη των αγώνων οργανώνεται με βάση έναν κομματικό σχεδιασμό. Η άρνησή του να βάλει ως αίτημα την κατάργηση του «μητρώου αγροτών και αγροτικών εκμεταλλεύσεων» κλείνει το μάτι σε συντηρητικά στρώματα αγροτών ενώ την ίδια ώρα αρνείται ένα άμεσο πρόγραμμα ρήξης με τους βασικούς πυλώνες της καπιταλιστικής παραγωγής (τράπεζες, συνεταιρισμοί, ιδιοκτησία επιχειρήσεων, εμπορία κτλ).

 

Από την άλλη το ΜΕΡΑ 25-ΛΑΕ προσπαθεί να επικοινωνήσει με δυνάμεις αγροτών οι οποίες μιλάνε για «παραγωγική καταστροφή» για «έλλειψη παραγωγής» και όχι για καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προβάλλοντας τη λογική της διαταξικής  παραγωγικής ανασυγκρότησης χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ και με αρκετό «οικολογικό πράσινο» περιτύλιγμα.

 

  1. Η ουσία του του «αγροτοδιατροφικού ζητήματος» δεν είναι η έλλειψη της παραγωγής αλλά ο καπιταλιστικός της χαρακτήρας, η κυριαρχία των μεγάλων επιχειρήσεων στο τι παράγεται , πως παράγεται, ποιος το παράγει και το πως «μοιράζεται» το παραγόμενο προϊόν. Είναι ανάγκη της εποχής η αγωνιστική αντιΕΕ συσπείρωση αγροτοκτηνοτρόφων-ψαράδων και εργαζομένων στον αγροτικό τομέα που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του κινήματος στην ύπαιθρο, η οποία  πρέπει να προχωρήσει ταυτόχρονα με την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.  Σε αυτή τη κατεύθυνση θα δώσει τις δυνάμεις της η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α με την ουσιαστική συμβολή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος που προβάλλει.

 

 

  1. Οι τεράστιες επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες της εποχής μας δημιουργούν τους υλικούς όρους για φτηνή, οικολογική και ποιοτική διατροφή του λαού. Η εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική συγκρούεται με αυτές τις δυνατότητες. Αγώνες με επιτροπές αγώνα στα χέρια των αγωνιζόμενων, με πραγματική και όχι συμβολική πάλη, με κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους του χωριού και της πόλης και με αναβάθμιση του αντιΕΕ και αντικυβερνητικού χαρακτήρα των αιτημάτων στα πλαίσια ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης.

 

 

Ένα τέτοιο νικηφόρο πρόγραμμα  περιλαμβάνει:

 

  • τη πάλη για την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς για να υπάρχουν όροι παραμονής στην ύπαιθρο όπως: ανατροπή /απειθαρχία στην ΚΑΠ, κατώτερες εγγυημένες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζουν ικανοποιητικό εισόδημα για αξιοπρεπή ζωή. Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών σε σπίτια, οικόπεδα και αγροκτήματα για τους μικρομεσαίους αγρότες. Αφορολόγητο το οικογενειακό αγροτικό εισόδημα 12.000 ευρώ και 5000 ευρώ για κάθε παιδί.
  • Να καταργηθεί το μητρώο αγροτών - αγροτικών εκμεταλλεύσεων που ξεκληρίζει τη φτωχολογιά και συμπιέζει τους μεσαίους παραγωγούς. Όχι στις περικοπές των επιδοτήσεων. Αφορολόγητο πετρέλαιο για να καλλιεργηθεί η γη. Άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος. Κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα καλλιεργητικά μέσα και εφόδια για τη μείωση του κόστους παραγωγής.
  • Πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής .Βιβλιάρια υγείας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε όλους. Να ξαναδοθούν τα δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα και το επίδομα άδειας στους συνταξιούχους του ΟΓΑ – Αύξηση της αγροτικής σύνταξης. Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. 
  • Όχι στην εμπορευματοποίηση του νερού για άρδευση και ύδρευση, με οποιαδήποτε μορφή.
  • Ισοτιμία δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων της υπαίθρου ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος και θρησκεία. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για τους εργάτες -τριες γης (ντόπιους, μετανάστες και πρόσφυγες), συγκρότηση σωματείων για την συλλογική έκφραση των εργατών -τριών γης. Προσλήψεις γεωτεχνικών με μόνιμη και σταθερή εργασία.
  • Δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων παραγωγών. Συνεταιρισμοί ενταγμένοι σε μια σχεδιοποιημένη οικονομία με κριτήριο ότι θέλουμε να γίνουμε  οι «ελεύθεροι συνεταιρισμένοι παραγωγοί». Στους δημοκρατικούς πρωτοβάθμιους παραγωγικούς συνεταιρισμούς με ενεργή συμμετοχή των μελών, τον έλεγχο των εργατών και την διεκδίκηση κρατικής ενίσχυσης με ταυτόχρονο μέτωπο ενάντια στη κυρίαρχη πολιτική.
  • Ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων, ερευνητικών κέντρων, κέντρων σποροπαραγωγής, παραγωγής λιπασμάτων και ζωοτροφών σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
  • Απαλλοτρίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας, των μεγάλων καπιταλιστικών εκμεταλλεύσεων της εκκλησιαστικής περιουσίας και παραχώρησή της σε πρωτοβάθμιους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, (με σβήσιμο των χρεών στους μικρομεσαίους αγρότες) των αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων.
  • Κατάργηση / απειθαρχία στην ΚΑΠ, στα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης στον δρόμο για την  διαγραφή του χρέους και την ρήξη/ αποδέσμευση από την Ε.Ε.

 

  1. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να το εφαρμόσει μόνο ο οργανωμένος λαός με τα δικά του δημοκρατικά όργανα διεκδίκησης και επιβολής της λαϊκής θέλησης. Με οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας σε σύγκρουση τώρα με την πολιτική κυβερνήσεων και ΕΕ.

Η δημιουργία μιας πραγματικά βιώσιμης γεωργίας ικανής να θρέψει έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό σημαίνει αμφισβήτηση των προτεραιοτήτων του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων, των συμφερόντων των μεγάλων γεωργικών επιχειρήσεων και διεθνών φορέων όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, η ΕΕ. 

Υπάρχουν αυξανόμενα κινήματα μεταξύ των αγροτών για μεγαλύτερο έλεγχο της γης και των μέσων διαβίωσής τους.  Αλλά αυτά τα κινήματα δεν αρκούν για να αλλάξουν το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων και την κυριαρχία του από τις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις. Για να γίνει αυτό θα απαιτηθεί η ανάπτυξη ευρύτερων συμμαχιών με την εργατική τάξη που μπορούν να αμφισβητήσουν άμεσα το καπιταλιστικό γεωργικό σύστημα.

Ένα μακροπρόθεσμο όραμα για βιώσιμη γεωργία δεν μπορεί απλώς να είναι η επιστροφή στη μικροκαλλιέργεια σε παγκόσμια κλίμακα. Μόνο μια γεωργία, που έχει τις ρίζες της στη συλλογική ιδιοκτησία της γης και των μέσων παραγωγής, θα είναι σε θέση να παράγει αρκετά υγιεινά τρόφιμα για να θρέψει τον κόσμο με βιώσιμο τρόπο μακροπρόθεσμα.

 

Στις εκλογές στηρίζουμε ψηφίζουμε ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

 

 


Related Posts