Διαλογος

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το σήμερα στο αύριο [του Τάκη Κυπραίου]

  • Τετ, 17/12/2014 - 08:06

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ξέρει ακόμα πώς να αντιμετωπίσει τα επερχόμενα. Από τη μια η αναβίωση της χρεοκοπημένης ενδοδιαμάχης των κομματικών μηχανισμών, που ξοδεύονται κατά κύριο λόγο στην προσπάθεια για τον έλεγχό της κι από την άλλη μια θετική, αναγκαστικά ετερογενής, συσπείρωση συντρόφων, σχεδόν όλων των πλευρών, που αγωνιά και προτάσσει τα πολιτικά ζητούμενα.

Το Φυσικό Αέριο δωρεάν και για πάντα στο Κεφάλαιο [του Σπύρου Κοντομάρη]

  • Τρί, 09/12/2014 - 13:42

Η παρέμβαση της Αριστεράς στον χώρο του φυσικού αερίου θα όφειλε να έχει ακριβώς τον χαρακτήρα της ανάδειξης των κοινωνικών επιπτώσεων, αποδίδοντας χωρίς υπεκφυγές την πολιτική ευθύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Κυβέρνηση και το ελληνικό Κεφάλαιο. Χωρίς την ανασυγκρότηση συνδικαλιστικών πρακτικών σε αυτή την κατεύθυνση δεν υπάρχει τρόπος οι εργαζόμενοι να χειραφετηθούν διαχωρίζοντας το συλλογικό κοινωνικό συμφέρον – και μέσα σε αυτό το δικό τους -  από το συμφέρον των Ιδιωτών και των παρατρεχάμενων πους του υπηρετούν για πολύ λίγα ψίχουλα. Σε αυτή την κατεύθυνση δεν περισσεύει κανένας συνάδελφος που θέλει να βλέπει το μέλλον του με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια.

Η οργή των Δικηγόρων μετέτρεψε το δημοψήφισμα σε μπούμερανγκ ενάντια στους νεκροθάφτες του αγώνα τους [του Κώστα Παπαδάκη]

  • Πέμ, 04/12/2014 - 21:11
Ακόμα και τώρα, που η ζωή του Ν. Ρωμανού κινδυνεύει ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος της χώρας δεν βρίσκει δύο λέξεις για να καταδικάσει την αυθαιρεσία, παρανομία και εκδικητικότητα εναντίον του και την απροκάλυπτη παρέμβαση του Υπουργού στο έργο της "ανεξάρτητης" Δικαιοσύνης. Τόσο γρήγορα θα διαπιστώσουμε λοιπόν "τι Αδαμόπουλος, τι Αλεξανδρής !!!".
 
Σήμερα η οργή των δικηγόρων μετέτρεψε το δημοψήφισμα σε μπούμεραγκ ενάντια στους νεκροθάφτες των αγώνων τους. Χρέος μας να κάνουμε την οργή κίνημα και την ήττα τους νίκη μας με συνελεύσεις, συντονισμό και επιτροπές αγώνα παντού, χωρίς εκλογικές αναμονές και αυταπάτες. Μπορούμε.

Συνεχίζοντας στο δρόμο του εποικοδομητικού διαλόγου για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ [του Γιώργου Βασσάλου]

  • Τετ, 03/12/2014 - 19:35

Το μεταβατικό πρόγραμμα στη μαρξιστική θεωρία είναι ένας από τους δυνατούς δρόμους μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, που καθόλου δεν ακυρώνει την αναγκαιότητα στιγμών τομής και επαναστατικής ρήξης, ούτε και της στιγμής τσακίσματος του αστικού κράτους. Η σοσιαλιστική δημοκρατία ή δικτατορία του προλεταριάτου είναι η περίοδος μετάβασης από το σοσιαλισμό στον κομμουνισμό με την απονέκρωση του σοσιαλιστικού κράτους. Είναι βασικό να κάνουμε και τη διάκριση ανάμεσα στις δύο μεταβάσεις, γιατί αν τις μπλέκουμε δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί παραδοξολογίας να λέμε ότι το μεταβατικό πρόγραμμα ξεκινά με την ανατροπή του καπιταλισμού.

Νίκος Ρωμανός : Καλύτερα νεκρός παρά μορφωμένος ; [της Γιώτας Ιωαννίδου]

  • Δευ, 01/12/2014 - 09:21

Οι εκπαιδευτικοί έχουν χρέος απέναντι στους μαθητές τους και στην εκπαιδευτική τους ιδιότητα, να μην αφήσουν το Νίκο Ρωμανό μόνο του, σε αυτή του τη διεκδίκηση. Κι όχι μόνο με υπογραφές. Για να συνεχίσει η μόρφωση να αποτελεί παράθυρο ελευθερίας και πεδίο διαμόρφωσης των ανθρώπων, ακόμη και στη φυλακή. Τα εκπαιδευτικά συνδικάτα, οι ΕΛΜΕ και οι διδασκαλικοί σύλλογοι, να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση, με παραστάσεις, κινητοποιήσεις και άμεση απαίτηση ικανοποίησης του αιτήματος φοίτησης. Οι πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται ή ολιγωρούν, πρέπει να δοθούν σε κοινή θέα και κριτική. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προφασιστεί ότι «δε ξέρει»….

Για ποιο μεταβατικό πρόγραμμα μιλάμε, σύντροφοι; [του Μάνου Σκούφογλου]

  • Πέμ, 27/11/2014 - 00:45

Το δεύτερο σύνθημα αναφέρεται στη μήτρα του εργατικού κράτους, που είναι και ο αντικειμενικός σκοπός του προγράμματος. Δεν είναι ποτέ περιττό να υπενθυμίζεται ότι σκοπός ενός τέτοιου σχεδίου δεν είναι απλώς η αλλαγή φρουράς στην ηγεσία ή η κατάκτηση του αστικού κράτους, αλλά η καταστροφή του συνολικού του οικοδομήματος. Η στάση απέναντι στο αστικό κράτος είναι σήμερα, όπως και τότε, η κόκκινη γραμμή που χωρίζει την επαναστατική πολιτική από το ρεφορμισμό. Το καπιταλιστικό/αστικό κράτος είναι αδύνατο να κατακτηθεί από το εσωτερικό και να μετασχηματιστεί, διαμέσου βαθμιαίων προσαρμογών, σε προλεταριακό· αντιθέτως, η εργατική τάξη χρειάζεται να συγκροτήσει τις δικές της μορφές αυτοοργάνωσης και αυτοδιεύθυνσης και να αναπτύξει τη δική της εξουσία έξω και ενάντια στο αστικό κράτος. Η δυαδικότητα της εξουσίας που προκύπτει με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να λυθεί παρά με μια ευθεία αναμέτρηση.

Σκέψεις για τις εκλογές του Μαϊου 2014-Προτάσεις για το ΠΣΟ του Νοέμβρη 2014 και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Γενάρη 2015 [του Βαγγέλη Παπακωνσταντίνου]

  • Τετ, 26/11/2014 - 19:23

     Οι ευρωεκλογές του Μαίου 2014 αποτέλεσαν ένα τεστ «ύπαρξης» της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Αν συγκρίνουμε το ποσοστό του 0,72% των εκλογών αυτών με το ποσοστό του 1,19% των βουλευτικών εκλογών του Μαίου 2012, αλλά και με το ποσοστό (κατά εκτίμηση)  2,4% των φετινών Περιφερειακών Εκλογών, τότε κάτι πήγε στραβά…

Για τη συζήτηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αφορμή το κείμενο «Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ελπίδας» [των Ε.Γαϊτάνου, Γ.Μπαλάση]

  • Κυρ, 23/11/2014 - 15:41

Με αυτή την έννοια, συμφωνούμε ότι η πορεία προς τη συνδιάσκεψη πρέπει να χαρακτηριστεί από δημοκρατική, συντροφική και ουσιαστική συζήτηση, συλλογική επεξεργασία των θέσεων και του προγράμματος, απολογισμό, πραγματική κριτική και αυτοκριτική, αλλά και ανάληψη των κρίσιμων εκείνων πρωτοβουλιών που θα σηματοδοτούν τη δυνατότητα αναβάθμισης της πολιτικής παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι, η ανακύκλωση της ίδιας συζήτησης, με τον ίδιο τρόπο, μάλιστα με παθογενή και όλο και πιο διαλυτικά χαρακτηριστικά, δεν θεωρούμε ότι μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά. Αντίθετα, η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα επιχειρούν να παρεμβαίνουν και να αναδιαμορφώνουν το τοπίο στο κοινωνικό και το πολιτικό επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελούν έμπρακτη υλοποίηση των αποφάσεων και των πολιτικών κατευθύνσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορούν να διαμορφώνουν το έδαφος για τη συγκρότηση μιας ηγεμονικής πολιτικής παρουσίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το καζίνο, το αεροδρόμιο και οι επιχειρηματικές διαπλοκές...[των Α.Ρεκλείτη, Π.Βασιλάκη]

  • Κυρ, 23/11/2014 - 13:25

Στις σημερινές συνθήκες της κρίσης και της σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου το κίνημα πρέπει να διαλέξει από ποια σκοπιά θα υπερασπιστεί τον χώρο. Ή θα τον υπερασπιστεί από την σκοπιά της ήπιας και υγιούς επιχειρηματικότητας, από τη σκοπιά της ανάπτυξης, από την σκοπιά του εμπορεύματος, οπότε αυτό που απομένει είναι να βρούμε τους όρους και το ύψος του τιμήματος. Ή θα τον υπερασπιστεί από την σκοπιά των κοινωνικών αναγκών, για υψηλό πράσινο, για χώρους άθλησης και πολιτισμού κ.ο.κ. Ότι αν γίνει τελικά ο χώρος του πρώην αεροδρομίου, ότι και αν κερδηθεί, δεν θα κερδηθεί ως αντίτιμο έναντι της υλοποίησης του κυρίαρχου σχεδιασμού, δεν θα κερδηθεί ως ανταποδοτικό όφελος για την αποδοχή της βαρβαρότητας δεν θα χαριστεί από μία άλλου τύπου επιχειρηματικότητα. Ότι κερδηθεί, θα κερδηθεί από την μαζική λαϊκή αντίσταση που θα βάζει τις ανάγκες των κατοίκων στο προσκήνιο.

Για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν άμεσα την πολιτική ταχτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. [του Χρήστου Καλαμπόκα]

  • Κυρ, 23/11/2014 - 09:53

Ποια ειναι λοιπον τα αποφασιστικα πεδια της ταξικης συγκρουσης του μαχομενου εργατικου -λαικου και νεολαιστικου κινηματος κινηματος με την νεα πραγματικοτητα που διαμορφωνει η πολιτικη της ΕΕ ,της κυβερνησης ,του ΔΝΤ και για να μη ξεχναμε της Κεντρικης Ευρωπαικης Τραπεζας; Εχει ανταποκριθει το μαχομενο εργατικο κινημα σε αυτες τις απαιτησεις των καιρων ;Και αν όχι ,γιατι;Eίναι έξω από την σφαίρα της δράσης του η αδυνατεί για συγκεκριμενους λόγους να ανταποκριθεί ,λόγοι που συνδέονται στενά με τα βασικά χαρακτηριστικά της συγκρότησής του στην μεταπολιτευτική Ελλάδα και κυρίως μετά το 81;Ποιος μπορεί να είναι ο αποφασιστικός ρόλος που μπορεί να παίξει η αντικαπιταλιστική Αριστερά και ειδικά η Ανταρσύα στο ξύπνημα ,την οργάνωση και την έμπνευση στην άμεση κοινωνική πάλη;Tι πρόγραμμα και ποιες νέες μορφές οργάνωσης μπορούν να ξεκολλήσουν από την λάσπη της απογοήτευσης τις λανθάνουσες ριζοσπαστικές κοινωνικές δυνάμεις;

Σελίδες