1. Σε ότι αφορά την εσωτερική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρούμε ότι είναι αναγκαιότητα να προχωρήσουμε με πιο αποφασιστικά βήματα στην συγκρότηση της πραγματικής ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών. Για εμάς, αυτό είναι θέμα πρωτίστως πολιτικό και όχι διοικητικό-οργανωτικό και προϋποθέτει τον εμπλουτισμό της εσωτερικής μας ζωής, την μεγαλύτερη στράτευση και συμμετοχή των ίδιων των μελών, το πλατύ άνοιγμα του διαλόγου και την ενίσχυση της δυνατότητας λήψης αποφάσεων από τη βάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Περνάει όμως και μέσα από οργανωτικά μέτρα που κινούνται σε αντίστοιχη κατεύθυνση, όπως η ενίσχυση του πολιτικού ρόλου του ΠΣΕ.
2. Το σχέδιο θέσεων εμφανίζει σημαντικά θεωρητικά και πολιτικά κενά σε σειρά ζητημάτων, όπως : Η ταξική ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας και η θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Το φαινόμενο της μαζικής ανεργίας, η ανάληψη άμεσων  πρωτοβουλιών στο χώρο των ανέργων, η πολιτική μας πρόταση για την καταπολέμηση της ανεργίας σε άμεσο και μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Το θέμα της μετανάστευσης και η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το μεταναστευτικό. Το πολιτικό σχέδιο αντιμετώπισης της φασιστικής απειλής.Για την απεύθυνση μας προς τα έξω και την μετωπική πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
3. Υπάρχει αναγκαιότητα εμβάθυνσης, συγκεκριμενοποίησης και εκλαϊκευσης όλων των σημείων του μεταβατικού πολιτικού προγράμματος. Σε αυτή τη διαδικασία, ειδικά σε ότι αφορά το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, θεωρούμε ότι σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι κλαδικές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
4. Η σκλήρυνση της κυβερνητικής καταστολής απέναντι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, με τις απανωτές πολιτικές επιστρατεύσεις του τελευταίου διαστήματος, καθώς και η αντικειμενικά προδοτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, καταδεικνύουν την ανάγκη τόσο για έναν άλλου τύπου συνδικαλισμό, όσο και για την ύπαρξη ενός πιο μάχιμου και συγκρουσιακού εργατικού κινήματος. Αυτό προϋποθέτει την μεγαλύτερη δέσμευση και στράτευση των αγωνιστών που βρίσκονται στην κινηματική και πολιτική πρωτοπορία, το βάθεμα του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, την ενωτική απεύθυνση στον εργαζόμενο λαό από ταξική-αντισυνδιαχειριστική-δημοκρατική σκοπιά.
5. Στις 3 συνελεύσεις που διεξήχθησαν εν όψει της συνδιάσκεψης εκφράσθηκε ένα σημαντικό εύρος απόψεων σε σχέση με τις προϋποθέσεις, την στόχευση και τη φυσιογνωμία της αναγκαίας μετωπικής πολιτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κοινός παρονομαστής όλων των τοποθετήσεων ήταν η αναγκαιότητα άμεσου προχωρήματος από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κατεύθυνση της συγκρότησης μετωπικού πολιτικού φορέα, στη βάση της προγραμματικής συμφωνίας γύρω από τα σημεία του μεταβατικού-αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης. Η πρόταση αυτή θα πρέπει να απευθυνθεί σε ολόκληρο το φάσμα της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
6. Πρέπει να γίνει σαφές ότι το μετωπικό σχήμα που θα διεκδικήσει την εφαρμογή του μεταβατικού προγράμματος θα διεκδικήσει επίσης και την εξουσία (όχι μόνο την κυβερνητική), με κάθε εξωκοινοβουλευτικό και κοινοβουλευτικό μέσο, που θα αναδείξει ως πρόσφορο η δυναμική του λαϊκού κινήματος, η ταξική πάλη και η ανάδυση μορφών δυαδικής εξουσίας- λαϊκών αντιθεσμών.