Ανακοίνωση της Σ.Ε. της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ για τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ

Η αρχική συμφωνία που υπέγραψαν Τσίπρας και  Ζάεφ, για τη μετονομασία της γειτονικής χώρας σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» δεν πρόκειται να σταθεροποιήσει τα Βαλκάνια, όπως ισχυρίζονται οι δυο κυβερνήσεις και τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η συμφωνία αυτή φέρει τη σφραγίδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οι ισχυρισμοί των Τσίπρα – Κοτζιά ότι δεν σχετίζεται με την είσοδο της πΓΔ Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ διαψεύδονται από την ίδια τη συμφωνία και τα άρθρα της.

Στην εκβιαστική αυτή συμφωνία υπάρχουν ξεκάθαρες οι επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ελλάδας, μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Με την απόλυτη πρόσδεσή της στο άρμα των ΗΠΑ και της ΕΕ επιδιώκει να αναδειχτεί σε «ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων», όπως κόμπασε ανιστόρητα ο Αλέξης Τσίπρας στο διάγγελμά του. Η κυβέρνησή του επιβάλλει τη θέληση των ΗΠΑ, της ΕΕ αλλά και των πιο επιθετικών κύκλων της ελληνικής αστικής τάξης σε μια μικρή χώρα, συνεχίζοντας την επιθετική πολιτική δεκαετιών στη συγκεκριμένη περιοχή, την άρνηση  και βάναυση καταπάτηση των δικαιωμάτων των σλαβικής καταγωγής κατοίκων της Μακεδονίας.

Με τη συνέργεια της κυβέρνησης Ζάεφ εξαναγκάζουν σε αλλαγή του ονόματος τη γειτονική χώρα, παρά τη βούληση του λαού της. Ακόμα και τα αυτονόητα δικαιώματα προάσπισης της ακόμη πιο μικρής, αλλά υπαρκτής μειονότητάς στην Ελλάδα ρίχνονται στον Καιάδα.

Ένας συμβιβασμός, επωφελής για τους δύο λαούς και αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης, έχει ως πρώτη και απαράβατη προϋπόθεση την απεμπλοκή από τις διαπραγματεύσεις για την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Θα επεδίωκε μια σύνθετη ονομασία, κοινά αποδεκτή για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, σεβόμενη το δικαίωμα του λαού της να αυτοαποκαλείται όπως η συνείδησή του θεωρεί σωστό. Αντίθετα, το «Βόρεια Μακεδονία», και ως όνομα αλλά και με τις διαδικασίες που επιβλήθηκε δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αφήνει ανοιχτό τον αλυτρωτισμό και από τις δύο πλευρές των συνόρων, ιδιαίτερα τον ελληνικό που εκφράζει και την ισχυρή πλευρά στον συσχετισμό δύναμης. Θα ενδυναμώσει τους αντιδραστικούς εθνικισμούς και στις δύο χώρες.

Ήδη στην Ελλάδα, δίπλα στην επίσημη πολιτική, που συνδυάζει την πλήρη υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα με την επιδίωξη ανταλλαγμάτων έναντι ασθενέστερων χωρών, αναπτύσσεται ένα ακραίο αντιδραστικό, εθνικιστικό ρεύμα που τα «ζητά όλα» στο όνομα της «μιας και μοναδικής, ελληνικής Μακεδονίας». Το ρεύμα αυτό ποδηγετεί τη λαϊκή οργή από τη βάρβαρη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης και επιδιώκει να τη στρέψει στην πιο σκοτεινή, αντιδραστική, εθνικιστική κατεύθυνση. Αυτό εκφράζει η ακροδεξιά ρητορική της ΝΔ, όπου οι εθνικιστές παίρνουν το πάνω χέρι και συμμαχούν με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής που σηκώνουν ξανά κεφάλι. Κυοφορείται μια βαθιά αντιδραστική ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού συστήματος προς την ακροδεξιά και τον εθνικισμό στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει ήδη σε όλη, σχεδόν, την Ευρώπη.

Αυτό το ρεύμα διεκδικεί να γίνει η βασική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Η μαχόμενη Αριστερά χρειάζεται να ορθώσει ενωτική, αξιόπιστη και μαχητική απάντηση τόσο στις επιλογές της αστικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στον εθνικισμό. Η μάχη ενάντια στη συμφωνία και την κυβέρνηση δεν μπορεί να οδηγεί σε υπόκλιση στο εθνικιστικό ρεύμα, αντίθετα απαιτείται πόλεμος μέχρις εσχάτων με αυτόν. Υπόκλιση που για ορισμένα τμήματα της αριστεράς φτάνει μέχρι την άρνηση ακόμα και στην ύπαρξη σλαβομακεδονικής εθνότητας και γλώσσας, περιφρονώντας όχι μόνο την πραγματικότητα αλλά και τους αγώνες και το αίμα χιλιάδων σλαβομακεδόνων μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Άλλα τμήματά της αρνούνται να δουν τον καθοριστικό ρόλο των ιμπεριαλιστών αλλά και τις επιδιώξεις όλων των εμπλεκόμενων αστικών τάξεων, ειδικά τον αντιδραστικό ρόλο της σλαβομακεδονικής και της αλβανικής αστικής τάξης στην πΓΔΜ.

Όσο πιο κρίσιμα ζητήματα έρχονται μπροστά μας, τόσο πιο αναγκαία προβάλλει η ανάγκη υπέρβασης των διπόλων κοσμοπολιτισμού – εθνικισμού και σεχταρισμού – οπορτουνισμού, των τεχνητών διαχωρισμών. Απαιτείται η ανάπτυξη ενός μαχητικού αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, διεθνιστικού κινήματος. Ένα πρώτο, κρίσιμο βήμα έγινε με την ίδρυση του ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ, ενωτική προσπάθεια που η ΜΕΤΑΒΑΣΗ θα στηρίξει με όλες τις δυνάμεις της. Απαιτούνται πολλά βήματα ακόμα, τα σύννεφα πυκνώνουν και ο κοινός αγώνας όλων των λαών της περιοχής των Βαλκανίων για την Ειρήνη, την απόκρουση του πολέμου, την ήττα των σχεδίων του ιμπεριαλισμού, των τοπικών αστικών τάξεων και κυβερνήσεων είναι το πρώτο καθήκον για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό, για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Η μαχητική, ενωτική απάντηση του λαού στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ της 12 Ιουλίου να είναι η πρώτη σημαντική κίνηση.

Η Συντονιστική Επιτροπή της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ