• Πέμ, 10/05/2018 - 23:58
Ανακοίνωση - τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το ν/σ για τους ΟΤΑ «Κλεισθένης Ι»

«Κλεισθένης Ι» Προώθηση σε δήμους και περιφέρειες των  νέων αστικών σχεδιασμών.

 

Με βαρύγδουπους τίτλους και εν μέσω αντιπαραθέσεων με το αστικό πολιτικό κατεστημένο στους δήμους και τις περιφέρειες, η κυβέρνηση έφερε στη διαβούλευση το νομοσχέδιο για την λειτουργία δήμων και περιφερειών με την ονομασία «Κλεισθένης Ι».

Το νομοσχέδιο κινείται στον αντίποδα των αγώνων και των αιτημάτων του εργατικού κινήματος και των κινημάτων στις πόλεις και τις γειτονιές. Γυρνάει την πλάτη στον κόσμο που αγωνίζεται για να μπει τέλος στην πολύχρονη μνημονική λεηλασία σε βάρος των δημοτικών υπηρεσιών, τις άγριες περικοπές και τις απολύσεις. Είναι μια κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στο κόσμο που αγωνίζεται για να σώσει το περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους από την αρπακτικότητα των εταιριών και την “ανάπτυξη”, ένα δώρο για τους επιχειρηματίες και “επενδυτές”, όπως τα αρπακτικά που καταστρέφουν για χάρη του κέρδους από το Ελληνικό και την Ακαδημία Πλάτωνος μέχρι το Πέραμα και το Βόλο. Θέλει τους Δήμους επιχειρήσεις και τους Δημάρχους και περιφερειάρχες μάνατζερ.

Ως «διεύρυνση της δημοκρατίας και σημαντική μεταρρυθμιστική τομή» το πλασάρουν τα κυβερνητικά επιτελεία με το πρόσχημα της εισαγωγής της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων και μια σειρά άλλων υποτίθεται συμμετοχικών θεσμών. «Διάλυση των ΟΤΑ και ακυβερνησία», κραυγάζει εν χορώ  το γαλαζοπράσινο κατεστημένο με πρωτεργάτη την ΚΕΔΕ του Πατούλη και ο καυγάς έχει ανοίξει για το «πάπλωμα» και όχι για την ουσία των νέων βαθυτέρων αντιδραστικών – αντιλαϊκών ρυθμίσεων, που σε συνέχεια του πρώτου μνημονιακού νόμου για τους ΟΤΑ ,του «Καλλικράτη», φέρνει το νέο νομοσχέδιο.

Από κοινού μέχρι τώρα κυβέρνηση και δήμαρχοι, σε πλήρη σύμπνοια συναγωνίζονταν ποιος καλύτερα θα εφαρμόσει το σύνολο των αντιλαϊκών – αντεργατικών μέτρων που επιβλήθηκαν στη χώρα μας και ειδικά στους ΟΤΑ σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Από κοινού υλοποίησαν την πολιτική επιβολής φόρων, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της εμπορευματοποίησης κοινωνικών τομέων, αποδέχτηκαν την περιστολή της κρατικής χρηματοδότησης, τη διεύρυνση της ανταποδοτικότητας, της διασύνδεσης των τοπικών οργάνων με τις επιχειρήσεις και τις επιδιώξεις τους,  διαχειρίστηκαν εν τέλει την ίδια πολιτική.

Με το νέο νομοσχέδιο επιδιώκουν

1. Νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος με την ένταξη στα  ανταποδοτικά τέλη και άλλων υπηρεσιών,  όπως των  υπηρεσιών πρασίνου. Μόνο με το μέτρο αυτό  θα επιφέρει την αύξηση κατά 50% και πλέον των ανταποδοτικών τελών από το 2019.

2. Επιπλέον  φορομπηξία από τη μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση των παλιών που υπήρχαν  μέσω των δήμων, όπως πχ οι προτεινόμενες αλλαγές για το «Ενιαίο Ανταποδοτικό Τέλος» με πρόβλεψη για ανεξέλεγκτο και χωρίς όρια καθορισμό του ύψους τους. Αυτό το προαναγγέλλουν και το προδικάζουν μια  σειρά από διατάξεις, που κατηγοριοποιούν τους δήμους , καθώς και άλλες που φέρνουν σειρά αλλαγών στην κατανομή των ΚΑΠ και στα κριτήρια που εισάγονται, όπως για παράδειγμα τα  έσοδα από την  επιχειρηματικότητα κ.λπ. Την ίδια στιγμή,  που με βάση τον νόμο και το Μεσοπρόθεσμο, οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι πάνω από το  60% και μέχρι και το 2021 . 

Με το νέο νομοσχέδιο εκείνο που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι των ΟΤΑ να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει βοηθητικό χαρακτήρα και να συμβάλει σε αυτές και στο φοροεισπρακτικό «κυνήγι»  των δήμων.

Με βάση αυτό οι ΟΤΑ, δήμοι και Περιφέρειες, δημοτικές επιχειρήσεις, αναπτυξιακές Α.Ε. κάθε είδους, διαδημοτικά δίκτυα και οι σύνδεσμοί τους αποκτούν  και νέο θεσμικό πλαίσιο για  να συμβάλουν καλύτερα και  πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Να δημιουργούν φιλικό περιβάλλον για το κεφάλαιο και τις αδηφάγες ορέξεις του  στις περιοχές τους.

Είναι χαρακτηριστικό πως στα κεφάλαια του νομοσχεδίου με τίτλο " Ρυθμίσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής  δράσης και της οικονομικής λειτουργίας των ΟΤΑ" και "Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης στην Τ.Α. και τα Ν.Π. των ΟΤΑ" ανοίγονται  νέα πεδία για την προώθηση της επιχειρηματικότητας με  την αποφασιστική συνδρομή των ΟΤΑ σε έργα και υποδομές για να υπηρετήσουν τους  στρατηγικούς σχεδιασμούς μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. θεσμοθετούν την δημιουργία  Α.Ε. για απόκτηση πρόσβασης σε επενδυτικά κεφάλαια και εμπλοκή σε παραγωγή και διανομή ενέργειας, μεταφορές κλπ. Εκχωρούν στην  επιχειρηματική κερδοσκοπία  του κεφαλαίου, φυσικούς  πόρους  και δημοτικής γης, τη δυνατότητα  παραχώρησης  δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών τους , με  κάθε είδους διευκολύνσεις και φοροαπαλλαγές.

Μεγάλο μέρος αφιερώνετε για τον  μετασχηματισμό και την λειτουργία  των φορέων συνολικής  διαχείρισης απορριμμάτων (ΦοΣΔΑ)  σε Ανώνυμες Εταιρείες,  για την ταχύτερη και συνολική ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Έτσι θεσμοποιούν πλέον σχεδόν ολοκληρωτικά την επιχειρηματική λειτουργία των δήμων. Οι δήμοι μετατρέπονται πλήρως σε μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους/διαχειριστικό μηχανισμό/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης.

Με το νέο νομοσχέδιο οι ΟΤΑ μπαίνουν ακόμη πιο σφιχτά στη μέγγενη του αστικού κράτους και της πολιτικής του.

Νομοθετούν για την δημιουργία  μιας  δήθεν αυτοτελής  υπηρεσίας , («Αυτοτελή υπηρεσία ΟΤΑ») με την κύρια αρμοδιότητα σε διορισμένο ανώτερο κρατικό υπάλληλο με θητεία ( «Επόπτης ΟΤΑ»), κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών, εισάγουν μια  σειρά από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης ( «Συμβούλιο Εποπτών ΟΤΑ» , «Επιτροπή συντονισμού και ελέγχου εποπτείας ΟΤΑ» κλπ.  όπου ανεξάρτητα από τα  ονόματα που τους δίνουν, μοναδικό στόχο έχουν την εφαρμογή και τον έλεγχο για την υλοποίηση των κυβερνητικών επιλογών και της αντιλαϊκής   πολιτικής τους. 

Με πρόσχημα τον «Υποχρεωτικό  έλεγχο  νομιμότητα» (αρθ.113) είναι προφανές και αναδεικνύεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, πως  θέλουν να  έχουν απόλυτα, "τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ" και τη «διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.», και οι Δήμοι να  υπηρετούν συντεταγμένα την πολιτική του αστικού κράτους ως αναπόσπαστο κομμάτι του.

Σε αυτά τα πλαίσια είναι και οι διατάξεις για το «Οικονομικό Παρατηρητήριο», καθώς και αυτές για τον «λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ». Το καθοριστικό  εδώ είναι ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στον «λογαριασμό» επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους, διάταξη που έχει προσφάτως περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή εάν δεν έχουν συμφέρον οι τράπεζες να επενδύσουν στους χρεοκοπημένους δήμους, αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει σε προγραμματική συμφωνία με τον κάθε  δήμο  το σχέδιο «εξυγίανσης»,  με απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόρους, κ.λπ. 

Τέλος διατηρείται το άρθρο που δίνεται η δυνατότητα  "για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού" να παυτούν αιρετοί και όργανα  που δεν συμμορφώνονται με τις «άνωθεν  εντολές»  του αστικού κράτους.

Για ποιο πράγμα γίνεται ο καυγάς;

Για το «πάπλωμα» λοιπόν, και όχι για την ουσία,  ποιος και με ποιον τρόπο θα διαχειριστεί καλύτερα και τις νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις που φέρνει το νομοσχέδιο σε βάρος των εργατικών λαϊκών αναγκών, δικαιωμάτων και διεκδικήσεων.  Απλή αναλογική για ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ ή μπορούμε και μόνοι μας να τα υλοποιήσουμε , χωρίς ενοχλητικές φωνές και μπερδέματα που κραυγάζουν από την άλλη το γαλαζοπράσινο κατεστημένο στους ΟΤΑ.  γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν το μονοπώλιο της δημοτικής-περιφερειακής εξουσίας σε μια σειρά προπύργια τους και για αυτό μιλούν για ακυβερνησία και ζητούν να παραμείνει το εκλογικό σύστημα ως έχει και η θητεία στα 5 χρόνια.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει με το νέο νόμο να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις και εμπλοκή και άλλων δυνάμεων  για την προώθηση και εφαρμογή των μνημονιακών αντιλαϊκών πολιτικών μέσω των δήμων και των περιφερειών. Υπάρχει όμως «κάτι πιο βαθύ» που τους ενώνει όπως η  εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και της διατήρησης της κυριαρχίας της, ανεξάρτητα από τον καυγά τους για τη νομή της εξουσίας.

Το πραγματικό δίλημμα και για τους δήμους και τις περιφέρειες είναι το ποια πολιτική υλοποιούν. Την αντιλαϊκή-μνημονιακή πολιτική που απαιτούν καπιταλιστές, κυβερνήσεις, Ε.Ε. και ΔΝΤ ή τη σύγκρουση με αυτή υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, και όχι αποκλειστικά ο τρόπος εκλογής.

Το νέο σύστημα εκλογής με κατανομή από την πρώτη Κυριακή των εδρών με απλή αναλογική, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προβάλλει ως μέτρο εκδημοκρατισμού, νοθεύεται από τον αποκλεισμό συμμετοχής μεμονωμένων υποψηφίων και συνδυασμών που δεν έχουν αριθμό υποψηφίων όσων όλες οι έδρες των συμβουλίων. O αποκλεισμός των μεταναστών που ζουν και εργάζονται από χώρες εκτός ΕΕ αποτελεί ρατσιστική διάκριση. Το  δικαίωμα εκλογής αφαιρείται για μια ολόκληρη κατηγορία σκληρά εργαζόμενων με βάση την εθνική τους καταγωγή, και φτάνει το ποσοστό του 10% του πληθυσμού. Μάλιστα σε κάποιους  Δήμους είναι πολύ μεγαλύτερο.

Ενώ η σκέψη για ποσοστό πλαφόν που θα αποκλείει  μικρές δυνάμεις είναι στο τραπέζι. Άρα, δεν πρόκειται για απλή και ανόθευτη αναλογική ισότιμης αντιμετώπισης της ψήφου όλων και έκφρασης των πραγματικών συσχετισμών.

Παράλληλα η συνέχιση εκλογής του δημάρχου από δεύτερο γύρο για να φαίνεται ότι εκφράζει την αποδοχή απόλυτης πλειοψηφίας, και όχι από το δημοτικό συμβούλιο, εμπεδώνει το δήμαρχο-κεντρικό μοντέλο. Ταυτόχρονα και όσα προβάλλονται ως θεσμοί συμμετοχής των πολιτών (πχ επιτροπές διαβούλευσης), αποτελούν διακοσμητικά όργανα χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες. Ο Κλεισθένης Ι διατηρεί το συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας. Οι αυξημένες αρμοδιότητες που συγκεντρώνονται τώρα σε δήμαρχο, αντιδημάρχους, Εκτελεστική Επιτροπή και Οικονομική Επιτροπή παραμένουν. Το δημοτικό συμβούλιο πάλι δεν αποτελεί το αποφασιστικό όργανο και ο πρόεδρος του έχει υπερεξουσίες για τη θεματολογία του και τις διαδικασίες του.

Η διάταξη που επιτρέπει την προσχώρηση ολόκληρων συνδυασμών σε άλλους καθώς και ανεξάρτητων συμβούλων είναι ο μαγικός τρόπος εξασφάλισης της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου υπό τον Δήμαρχο, θεσμοποιώντας την εξαγορά συμβούλων με την συμβολή και των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η ένταξη των δήμων και περιφερειών στους μηχανισμούς του κράτους ως μακρύ του χέρι, με αυστηρά καθορισμένα όρια αρμοδιοτήτων, πόρων και πολιτικών με βάση τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, τους καθιστά θεσμούς τοπικού κράτους και όχι θεσμούς αυτοδιοίκησης. Αυτός ο ρόλος τους καθορίζει και τον αντίστοιχο αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, ο οποίος παραμένει ανεξάρτητα από την κατανομή των εδρών των συμβουλίων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν και είναι ενάντια και στις προηγούμενες με τον «Καλλικράτη» αλλά και με τις νέες του «Καλλισθένη»  «μεταρρυθμίσεις» και «εκσυγχρονισμούς» που λένε,  για να αποκρύψουν την ουσία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων,  των  αντιλαϊκών αντεργατικών πολίτικων που θέλουν επιπλέον να επιβάλουν σε κεντρικό,  τοπικό και περιφερειακό επίπεδο του αστικού κράτους,  με στόχο να ανακάμψουν και να  «αυγατίσουν» τα κέρδη τους σε βάρος του εργαζομένου λαού. Που βασική τους επιδίωξη είναι να δημιουργήσουν νέα πεδία εκμετάλλευσης, με την ιδιωτικοποίηση / εμπορευματοποίηση, «επιχειρηματικότητα» των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών και περεταίρω αφαίμαξης των λαϊκού εισοδήματος, με τη φορομπηξία και ανταποδοτικότητα, της  εκποίησης και καταλήστευσης του δημοσίου πλούτου και περιουσίας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς,  αγωνιζόμαστε για τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και στις τοπικές κοινωνίες.  Την εξασφάλιση ίσων όρων για την ζωή όλων μας. Είμαστε αντίθετοι και συγκρουόμαστε με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά θεσμικής οργάνωσης του τοπικού κράτους και όλα εκείνα τα στοιχεία που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό και ταξικό χαρακτήρα του.

Συνεχίσουμε να παλεύουμε για την αντικαπιταλιστική ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής επίθεσης, απέναντι στο εργαζόμενο λαό και την νεολαία, των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο κεντρικό και τοπικό κράτος και των διαχειριστών της αστικής κυριαρχίας και εξουσίας.

Διεκδικούμε την διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και τη ΕΕ, την κατάργηση των μνημονίων και των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων στους προϋπολογισμούς. Μαζικές προσλήψεις και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εδώ και τώρα. Καμία ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών.

Αντί για κλιμάκωση των εξοπλισμών που οδηγούν σε εμπλοκή σε πολέμους, αύξηση τώρα της κρατικής χρηματοδότησης, των ΚΑΠ και των ΣΑΤΑ ώστε να στηριχτούν οι παιδικοί σταθμοί, το Βοήθεια στο Σπίτι, προγράμματα στέγασης, πρόνοιας για τους φτωχούς και τους πρόσφυγες, αξιοπρεπούς διαβίωσης στις γειτονιές. Άμεση απόσυρση των Δήμων από τους πλειστηριασμούς για χρέη.σε βάρος των φτωχοποιημένων δημοτών.

Διεκδικούμε απλή αναλογική, ισότιμη συμμετοχή, δικαίωμα συμμετοχής στους μετανάστες.

Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για ένα  διαφορετικό μοντέλο  λειτουργίας και διαχείρισης των κοινών, σε μια άλλη κοινωνία,  χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο  με ισότητα και δικαιοσύνη, χωρίς φτώχεια διακρίσεις  και πολέμους, όπου το περιβάλλον και οι ζωές μας είναι πάνω από τα κέρδη, με πραγματικά δημοκρατικούς θεσμούς, όπου την εξουσία όλη θα κρατά στα χέρια του ο εργαζόμενος λαός.