Η κυβέρνηση ενεργοποίησε με ψήφους ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΕΚ τον μνημονιακό νόμο Βούρτση για προεκλογικές αυξήσεις-ψίχουλα

Επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία του ιδιωτικού τομέα συντονίζονται για απεργία πραγματικής διεκδίκησης

Ως την «υλοποίηση της κορυφαίας δέσμευσης που αναλάβαμε απέναντι στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία», παρουσίασε η Ε. Αχτσιόγλου στη βουλή την τροπολογία για τον κατώτατο μισθό. Όμως όταν μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπερψηφίζουν και οι βουλευτές των ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, τότε… κάτι σάπιο υπάρχει. Σύσσωμο το μνημονιακό μπλοκ που υπερψήφισε το 3^ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν τώρα πασχίζει για τον κατώτατο μισθό των εργαζομένων. Κι ας κατατέθηκε η τροπολογία ως… τσόντα, για προεκλογικούς λόγους, στο νομοσχέδιο για τη… δωρεά του ιδρύματος Νιάρχου στον τομέα της Υγείας. Κι ας έσπευσε ο «σφαγέας» του κατώτατου μισθού, Γ. Βρούτσης, να αναφωνήσει «η απόλυτη δικαίωση!», αφού η τροπολογία τελικά οδηγεί στην πιστή εφαρμογή του δικού του μνημονιακού νόμου 4172/2013. Εκεί μας επιστρέφει η κυβέρνηση Τσίπρα, μαζί με μερικά ευρώ αύξηση, που ούτε κι αυτά ακόμα δεν τολμά να ανακοινώσει τελικά πόσα θα είναι!

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι επανερχόμαστε στην προ μνημονίων «κανονικότητα». Όμως η οκταετία των μνημονίων έχει δημιουργήσει ένα πλήρως υπονομευμένο περιβάλλον για τα εργατικά δικαιώματα με λεηλασία των μισθών κατά 30-40%, που σε καμιά περίπτωση δεν αποκαθίστανται. Πιο πολύ έχουν στο νου τους να επικυρώσουν τις απώλειες στο εργατικό εισόδημα με τη βούλα των σημερινών υποταγμένων συνδικάτων. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, αφού χωρίς αποφασιστικό, μαχητικό εργατικό αγώνα δεν μπορούν οι εργάτες να δουν απόσπαση αυξήσεων από τα κέρδη του κεφαλαίου.

Για ποια επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων μιλά η κυβέρνηση, όταν ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται μόνιμα με απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, και με καθοριστικό κριτήριο τη «διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας», με την συναίνεση των «κοινωνικών εταίρων» του κεφαλαίου; Άλλωστε ο ΣΕΒ, πρόσφατα διαμήνυσε ότι καθώς «η παραγωγικότητα της εργασίας έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς», μπορεί να στηρίξει «ονομαστικές αυξήσεις μισθών ως 0,8%»!

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει επίσης και για το θέμα της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, μιλώντας για επτά κλάδους και για 200.000 εργαζόμενους που θα δουν αυξήσεις στους μισθούς τους. Ας δούμε όμως τι λένε και οι εργοδότες που θα κληθούν να τις… δώσουν. Σε ανακοίνωσή της, αρχικά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων εξήρε το ρόλο της εργοδοτικής ομοσπονδίας ΟΕΕ-ΥΤΕ λέγοντας ότι «η υπογραφή της επέκτασης είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας που έχει εμπεδωθεί εδώ και χρόνια στον κλάδο», στο όνομα της «εργασιακής ειρήνης». Πέρα από την υποκρισία της αύξησης 1,5% σε έναν κλάδο που μόνο την περίοδο 2014-2016 διπλασίασε τα κέρδη του, οι ξενοδόχοι απαιτούν νέες παραχωρήσεις από το κράτος προς όφελός τους στο όνομα της «ανταπόκρισης στις νέες υποχρεώσεις». Ζητούν μείωση του εργοδοτικού ποσοστού στις ασφαλιστικές εισφορές και νέες αλλαγές για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, δηλαδή ακόμα πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Για να μην ξεχνάμε και τα δύο ακραία φιλοεργοδοτικά μέτρα που εξήγγειλε ο Αλ. Τσίπρας από τη ΔΕΘ: Τη γενναία μείωση κατά 4% της φορολογίας των επιχειρήσεων σταδιακά από το 29% στο 25% και την επιδότηση για δύο χρόνια από το κράτος του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών των νέων κάτω των 25 ετών. Ο πρωθυπουργός ήταν σαφής: «Η αύξηση του κατώτατου μισθού, και η κατάργηση του υποκατώτατου, πρέπει να γίνει με τρόπο που θα δημιουργεί την κοινωνική συναίνεση και την προοπτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας».

Ο κόσμος της εργασίας και ειδικά τα πιο μαχητικά σωματεία ωστόσο, δεν φαίνεται να πείθονται από τα «τυράκια» που βάζουν κυβέρνηση και εργοδότες στη «φάκα» της υποταγής και της συναίνεσης. Από τον Ιούνιο, μια σειρά κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του ιδιωτικού τομέα, καλούν σε οργάνωση από τα κάτω διακλαδικής απεργίας την Πέμπτη 1 Νοέμβρη, με κύρια αιχμή τις νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Στην καθοριστική επόμενη σύσκεψη (πέμπτη στη σειρά), που πραγματοποιείται αύριο Δευτέρα (7.30 μμ, Λόντου 6, Εξάρχεια) τα σωματεία μισθωτών τεχνικών, εργαζομένων στις ΜΚΟ, Nokia Ελλάδος και Σερβιτόρων-Μαγείρων, και οι σύλλογοι υπαλλήλων βιβλίου-χάρτου και καθηγητών φροντιστηρίων, καλούν τα πρωτοβάθμια σωματεία που κινούνται σε ταξική κατεύθυνση για την από κοινού οργάνωση μιας τέτοιας απεργιακής κινητοποίησης. Μάλιστα προχωρούν το ερχόμενο διάστημα σε γενικές συνελεύσεις, ώστε μέσα από διαδικασίες βάσης να συζητήσουν για την απεργία, να αποφασίσουν τα μέλη τους για την κήρυξή της και να την οργανώσουν στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Παράλληλα, καλούν όλα τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, τόσο στην Αττική, όσο και σε όλη την Ελλάδα, να κινηθούν μαζί τους ή σε παράλληλες διαδικασίες, ώστε την 1η Νοέμβρη 2018 να υπάρξει απεργιακή δράση που θα αγκαλιάσει πολλούς κλάδους και πολλούς εργασιακούς χώρους.

Τα σωματεία διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και της νομοθετικής ρύθμισης που επιτρέπει ορισμό του κατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, επαναφορά μισθών-ημερομισθίων στα επίπεδα των συμβάσεων πριν τη μνημονιακή λαίλαπα και αγώνας για παραπέρα μισθολογικές αυξήσεις, κατάργηση των μνημονιακών νόμων για τον ΟΜΕΔ, μείωση του χρόνου εργασίας.

Αυτός ο ανεξάρτητος από τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δρόμος που προτάσσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία, είναι αναγκαίος για μια νικηφόρα αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβερνητική πολιτική. Για να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την τύχη του αγώνα στα χέρια τους, με περιεχόμενο κόντρα στις «εθνικές ημέρες δράσης» του αστικοποιημένου συνδικαλισμού μαζί με τους εργοδότες. Σε αυτό το δρόμο οφείλουν να βαδίσουν άμεσα όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις του κινήματος, συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενός ενωτικού ταξικού κινήματος, που θα αποφέρει ρωγμές και νίκες για τα εργατικά συμφέροντα.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 23.9.2018

 http://prin.gr/?p=22078