Σπύρος Ρούμπας, μισθωτός μηχανικός, μέλος ΣΜΤ, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Μιλάτε για Αριστερά, αλλά οι νέοι βλέπουν μια «αριστερή κυβέρνηση» να εφαρμόζει μνημόνια, να συντάσσεται με το ΝΑΤΟ, να λικνίζεται στα κότερα. Τι τους λέτε;

Αριστερά σημαίνει σύγκρουση με τον ισχυρό για τα δικαιώματα των «πολλών» χωρίς διαπραγματεύσεις, «έντιμους και αναγκαίους» συμβιβασμούς, διολισθήσεις. Αριστερά σημαίνει ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική θεωρία και πράξη. Εμείς δεν είμαστε στα αριστερά του καπιταλιστικού μονόδρομου. Βαδίζουμε αντίθετα και συγκρουόμαστε με τις κυβερνήσεις, την ΕΕ το ΝΑΤΟ και τα αφεντικά. Προτάσσουμε την ανάγκη μιας άλλης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση, αποξένωση, αλλοτρίωση, με τους εργαζόμενους στο «τιμόνι».

Για ποιο λόγο ένας νέος/α να ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές;

Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ισοδυναμεί με πολλαπλή στράτευση στην υπόθεση της κοινωνικής σύγκρουσης. Είναι ο μόνος δρόμος να ανατραπεί το πλαίσιο-σφαγείο για τα δικαιώματα των νέων. Είναι συμβολή στην Αριστερά που έχουν άμεση ανάγκη οι εργαζόμενοι και η νεολαία για να νικήσουν στην αναμέτρησή τους με το ευρωμνημονιακό καθεστώς διαρκείας και τις κυβερνήσεις του.

Σε τι διαφέρει η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ από άλλα κόμματα της Αριστεράς;

Είναι ψήφος για τη συγκρότηση ισχυρού αντίπαλου δέους. Η ΛΑΕ έχει το βαρύ φορτίο της αστικής διαχείρισης της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ. Αναπαράγει και προωθεί τις αυταπάτες που οδήγησαν στην επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και στον εξευτελισμό κάθε έννοιας Αριστεράς, επιμένοντας στο εντελώς ανεπαρκές στις ανάγκες της ταξικής πάλης «αντιμνημονιακό, πατριωτικό, δημοκρατικό μέτωπο» και τις αντίστοιχες εκλογικές συμμαχίες (γι αυτό υποκλίνεται στον εθνικισμό). Το ΚΚΕ στις πιο κρίσιμες στιγμές του λαϊκού κινήματος αντί να παρέμβει θετικά – προωθητικά γύρισε την πλάτη του στις πιο ριζοσπαστικές τάσεις (νεολαιίστικη εξέγερση του 2008 για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, πλατείες κατά των μνημονίων 2010 – 2012, δημοψήφισμα τον Ιούλη του 2015). Ξεκόβει την τακτική από τη στρατηγική, χωρίζει αντί να ενώνει, καθηλώνει αντί να εμπνέει, μάχεται κάθε τι στ΄ αριστερά του. Αρνείται τους άμεσους ανατρεπτικούς πολιτικούς στόχους και την αναγκαία κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς γι’ αυτούς.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 12.5.2019

http://prin.gr/?p=25762