Δυστοπικό πρώτο κουδούνι στα σχολεία της «αριστείας»

Αιμιλία Τσαγκαράτου

▸Η υποχρηματοδότηση, η εκτίναξη των τιμών ενέργειας και η «ατομική ευθύνη» για τον κορονοϊό αναμένεται να δημιουργήσουν εκρηκτικά προβλήματα στα σχολεία. Όμως, η κυβέρνηση προχωρά στην εντατική εφαρμογή των νόμων που ψηφίστηκαν στη διάρκεια της πανδημίας.

Με την κυβερνητική πολιτική να προετοιμάζει έναν από τους δύσκολους χειμώνες των τελευταίων ετών για τους εργαζόμενους, η εκπαίδευση, με το «καλημέρα» της νέας σχολικής χρονιάς, ζει και αυτή στο ρυθμό της εντατικής εφαρμογής των νόμων που ψηφίστηκαν στη διάρκεια της πανδημίας. Τα μέτρα είναι καταιγιστικά. Η κυβέρνηση βιάζεται να υλοποιήσει και να κλείσει μέτωπα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να δώσει στους εργαζόμενους την εικόνα μιας εκπαίδευσης της «αριστείας», της «καινοτομίας».

Το τέλος της προηγούμενης σχολικής χρονιάς βρήκε 40.000 μαθητές και μαθήτριες εκτός ΑΕΙ λόγω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, με τη μεγαλύτερη «σφαγή» να γίνεται στα ΕΠΑΛ, όπου έμειναν εκτός 11.200 μαθητές από τους 17. 619 υποψήφιους. Η επέκταση της Τράπεζας Θεμάτων στην Γ΄Λυκείου τη φετινή σχολική χρονιά και η επέκταση του διαβόητου διαγωνισμού PISA ελληνικής κοπής σε όλους τους μαθητές και όλες της μαθήτριες της ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου θα εντείνει ακόμα περισσότερο την εξεταστική φρενίτιδα στην εκπαιδευτική καθημερινότητα, σπρώχνοντας ακόμα περισσότερα παιδιά στην κατάρτιση και στη μαθητεία. Προκλητική ήταν και η πρόσφατη εμφάνιση της Κεραμέως στα εγκαίνια του ιδιωτικού σχολείου Pierce – The American College of Greece στα Σπάτα. Ο «έρωτας» της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα στην εκπαίδευση δύσκολα κρύβεται…

Η κυβερνητική αφήγηση ωστόσο είναι ότι στηρίζει τη δημόσια εκπαίδευση, πανηγυρίζοντας για τους 8.000 διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Όμως η πρόσληψη 32.000 αναπληρωτών/τριων δείχνει από μόνη της το μέγεθος του προβλήματος των ελλείψεων εκπαιδευτικών που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες των σχολείων. Ακόμα και με αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν σημαντικά κενά, με το πρόβλημα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να είναι πολύ μεγάλο. Ταυτόχρονα, περισσότερο από ποτέ γίνεται εκρηκτικό το πρόβλημα της στέγης των νεοδιόριστων και αναπληρωτών, με καταγγελίες για υπέρογκα νοίκια ή για μη ανεύρεση στέγης –ενδεικτική είναι η καταγγελία των εκπαιδευτικών σωματείων στη Μύκονο, όπου σε ένα νησί με 200.000 κλίνες δεν βρίσκουν πού να μείνουν 60 εκπαιδευτικοί!

Η διαχρονική υποχρηματοδότηση, σε συνδυασμό με την εκτίναξη των τιμών ενέργειας, θα δημιουργήσει εκρηκτικό πρόβλημα στα σχολεία. Ήδη τα εκπαιδευτικά σωματεία, οι γονείς, ακόμα και δήμοι εκφράζουν έντονα την ανησυχία τους, ζητώντας αύξηση της χρηματοδότησης. Για τα περισσότερα δημοτικά και νηπιαγωγεία της χώρας το πρόβλημα είναι ακόμα πιο σοβαρό με την επέκταση της λειτουργίας τους μέχρι τις 5.30 μ.μ. Ταυτόχρονα εν μέσω πανδημίας, όχι μόνο δεν παίρνονται μέτρα με βάση τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματο αλλά για μια ακόμα φορά θα υπάρχουν απλώς «συστάσεις» με την «ατομική ευθύνη» να είναι πάλι η κυρίαρχη αφήγηση.

Εκπαιδευτικά σωματεία, γονείς, ακόμα και δήμοι εκφράζουν έντονη ανησυχία, ζητώντας άμεση αύξηση χρηματοδότησης.

Στο μέτωπο των υπόλοιπων αναδιαρθρώσεων, με αιχμή την αξιολόγηση, με έναν καταιγισμό εγκυκλίων το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να εμπεδώσει τη λογική της εφαρμογής της, παρά το γεγονός ότι οι περσινές αντιστάσεις των εκπαιδευτικών την έκαναν να στέκεται ουσιαστικά σε πήλινα πόδια. Η πρόθεσή της για την επανάληψη των διαδικασιών της εσωτερικής αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και η έναρξη ουσιαστικά της ατομικής αξιολόγησης με την υλοποίηση του θεσμού του μέντορα, του ενδοσχολικού συντονιστή και του ηλεκτρονικού φακέλου του εκπαιδευτικού είναι από τα βασικά μέτωπα του εκπαιδευτικού κινήματος με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, με βασικό στόχο, εκτός των άλλων, την εσωτερίκευση στο εκπαιδευτικό σώμα, κυρίως των νεότερων στην εκπαίδευση, της υποταγής και της συναίνεσης στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Τα εκπαιδευτικά σωματεία ήδη μπαίνουν στη μάχη με γενικές συνελεύσεις, ενώ η ΔΟΕ κατά πλειοψηφία, με ψήφους των Παρεμβάσεων, της ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) και του Δικτύου (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε απόφαση για απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία που έχει σχέση με την υλοποίηση του θεσμού των μεντόρων και των ενδοσχολικών συντονιστών. Στην πρόσφατη συνεδρίαση της  ΟΛΜΕ, όπου συζητήθηκε το θέμα, δεν πάρθηκε καμιά απόφαση, αφού οι δυνάμεις πλην Παρεμβάσεων αρνούνται την απεργία-αποχή.

Με βάση τα παραπάνω, είναι επιτακτική η οργάνωση του αγώνα «από τα κάτω», από τα πρωτοβάθμια σωματεία, από τις γενικές συνελεύσεις τους, από το συντονισμό τους. Μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με απεργιακούς αγώνες, με περιεχόμενο και αιτήματα που θα χτυπούν στην καρδιά των αντιλαϊκών πολιτικών και των αναδιαρθρώσεων, που θα αμφισβητούν συνολικά την κυβερνητική πολιτική, που θα έχουν τον αέρα και την αυτοπεποίθηση της νίκης και όχι τον «ρεαλισμό» της υποταγής.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (10.9.22)