Αλεξάνδρα Μαρτίνη, σπουδάστρια σε δραματική σχολή, αγωνίστρια στο Κίνημα των Καλλιτεχνών, υποψήφια με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Βόρειο Τομέα: Ζήσαμε ένα ψήγμα εργατικού ελέγχου στο χώρο των τεχνών

"Τους τελευταίους μήνες ζήσαμε έναν φοβερό ξεσηκωμό στον Πολιτισμό. Το ΠΔ85 που υποβάθμισε τα πτυχία των καλλιτεχνών έγινε η αφορμή για να ξεδιπλωθεί μια τεράστια δυναμική. Ξεκινώντας από τους σπουδαστές/ριες των δραματικών σχολών ξέσπασε ένα κίνημα διαρκείας, με καταλήψεις σε όλες τις κρατικές σχολές θεάτρου και χορού και αποχές στις ιδιωτικές σχολές, που στη συνέχεια κλιμάκωσε με τις καταλήψεις των εθνικών θεάτρων πανελλαδικά. Στον αγώνα μπήκαν και οι εργαζόμενοι του κλάδου, αυτό ήταν η κατάληψη του Ρεξ και του Ολύμπια, του ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη, οι ηθοποιοί κατέβηκαν σε απεργία στα θέατρα αλλά και στην τηλεόραση.

Οι αγωνιστές/τριες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συμμετείχαν απλά σε αυτό το οργισμένο κίνημα. Έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για το άπλωμα και την κλιμάκωση των καταλήψεων και των απεργιών. Δώσαμε τη μάχη στο ΣΕΗ για απεργία διαρκείας που έφτασε να την ψηφίζουν εκατοντάδες συνάδελφοι/ισσες κόντρα στις προτάσεις για συμβολικές 24ωρες. Δώσαμε τη μάχη για να συνδεθεί αυτό το κίνημα, όχι μόνο με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στον πολιτισμό, αλλά συνολικά. Κάναμε ένα τις φωνές μας με το κίνημα που ακολούθησε τα Τέμπη για να φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων, επισκεφθήκαμε τα σωματεία του ΟΣΕ, διαδηλώσαμε με τους εργαζόμενους/ες των νοσοκομείων, απλώσαμε τις καταλήψεις σε σχολές των ΑΕΙ, συμμετείχαμε στο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 18 Μάρτη, και βέβαια στην πανεργατική απεργία την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών στις 8 Μάρτη.

Ήταν χιλιάδες οι αγωνιστές/ριες που τα έκαναν όλα αυτά πράξη, πολλοί/ές από αυτούς για πρώτη φορά και τεράστια η ριζοσπαστικοποίηση που γεννήθηκε. Στις καταλήψεις όπως στο Ρεξ και το Τσίλλερ, ανακαλύψαμε τι σημαίνει να διαχειρίζεσαι το χώρο σου, όχι μόνο σαν μέσο αγώνα αλλά και σαν χώρο πάνω στο οποίο μπορούμε οι ίδιοι οι εργάτες/ριες της τέχνης να συζητάμε και να διαμορφώνουμε τι θέατρο θέλουμε, ένα ψήγμα εργατικού ελέγχου στο χώρο των τεχνών.

Αυτή είναι η προοπτική που θέλουμε για όλη την κοινωνία και γι’ αυτήν την προοπτική θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και την επομένη των εκλογών".

Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη