Η πανηγυρική αθώωση των 3 διωκόμενων εργαζομένων της Θεσσαλονίκης, του δάσκαλου Θανάση Αγαπητού και των δημοτικών υπαλλήλων Σαράντη Αρβανίτη και Θωμά Κυρατζόπουλου ήταν μια νίκη του λαού που υπερασπίστηκε το δικαίωμα του να αγωνίζεται. Ήταν παράλληλα και ήττα της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και των μηχανισμών της που θέλησαν να τιμωρήσουν τη διαμαρτυρία για την πολιτική των Μνημονίων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, τις απολύσεις στους δήμους, τη δράση του Φούχτελ και των εκπροσώπων της γερμανικής κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ και ειδικά η γερμανική κυβέρνηση, το ελληνικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο, με τη στήριξη συγκεκριμένων ΜΜΕ, επιδιώκουν να διαμορφώσουν ένα καθεστώς κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, γιατί μόνο με το λαό και το εργατικό κίνημα φιμωμένο και στο περιθώριο μπορούν να επιβάλλουν τη στρατηγική της κοινωνικής χρεοκοπίας που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην κοινωνική πλειοψηφία.

Καθοριστικής σημασίας ήταν το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Μια ασπίδα προστασίας ύψωσαν τα δεκάδες ψηφίσματα πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών, υπογραφές στήριξης των διωκόμενων από χιλιάδες ανθρώπους, η άμεση πολιτική παρέμβαση των πολιτικών δυνάμεων ειδικά της Αριστεράς και σε διεθνές επίπεδο.

Οι κατηγορίες έπεσαν στο κενό, γιατί δεν ήταν παρά προϊόν της προαποφασισμένης δίωξης στο πρόσωπο των 3 εργαζόμενων του μαχητικού αγώνα των εργαζομένων στους δήμους, αλλά και της προσπάθειας της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων Θεσσαλονίκης για ένα μαχητικό, δημοκρατικό εργατικό κίνημα με στόχο την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων ΕΕ-κυβέρνησης.

Αντλώντας δύναμη από το κίνημα αλληλεγγύης και αποφασιστικότητα από το αγωνιστικό παράδειγμα των 3 εργαζόμενων, ο λαός και οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που καταστρέφει τις ζωές μας.

Συνεχίζεται επίσης ο αγώνας για να σταματήσουν οι διώξεις αγωνιστών όπως οι 16 φοιτητές που συνέλαβε η αστυνομία όταν χτύπησε τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων της Θεσσαλονίκης μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, οι εργαζόμενοι του Παν. Ιωαννίνων και της ΔΩΔΩΝΗΣ και πολλοί άλλοι.

Όπως δήλωσε και ο Θ. Αγαπητός μετά τη δίκη, «Δε σκύβουμε το κεφάλι. Άλλοι πρέπει να τρέμουν και να φοβούνται και έχουν τη χλεύη μας. Εμείς στον αγώνα, στο δρόμο, γιατί η ιστορία γράφεται με αγώνες, ρήξη και ανατροπή».