- Τετ, 21/03/2018 - 20:01
Εισήγηση του ΠΣΟ στην 4η Συνδιάσκεψη για καταστατικές αρχές λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προτάσεις για το οργανωτικό
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΣΟ ΣΤΗΝ 4η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Στη συνεδρίαση του ΠΣΟ στις 11/3 αποφασίστηκαν κατά πλειοψηφία και κατατίθενται για ψήφιση στην 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι ακόλουθες προσθήκες-τροποποιήσεις στις καταστατικές αρχές λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
B. ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΛΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
α) Ανώτερο όργανο της ΤΕ και ΚΕ είναι η συνέλευσή τους. Η συνέλευση πρέπει να είναι τακτική και να συγκαλείται μια φορά τον μήνα και πιο συχνά σε έκτακτες καταστάσεις. Οι ΤΕ και οι ΚΕ συγκροτούν πρόγραμμα δράσης του χώρου τους στα πλαίσια των πολιτικών αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βοηθώντας και στην ενοποίηση της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. β) Οι ΤΕ και ΚΕ συζητούν και τοποθετούνται πάνω στις πολιτικές αποφάσεις των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η αλληλεπίδραση, η αμφίδρομη επικοινωνία και η μεταφορά αποφάσεων μεταξύ των οργάνων και των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών προωθείται με τη δημοσιοποίηση και συζήτηση όλων των πολιτικών αποφάσεων από και προς όλα τα όργανα και τις επιτροπές. Σε περίπτωση που απόφαση οργάνου καταψηφιστεί από την πλειοψηφία των ΤΕ, τότε αυτοδίκαια αυτή παύει να ισχύει και το όργανο που αποφάσισε σχετικά συνεδριάζει στο συντομότερο δυνατό χρόνο για να επανατοποθετηθεί, στη βάση της συζήτησης των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. γ) Ανάμεσα στις συνελεύσεις η δράση των Επιτροπών συντονίζεται από το Συντονιστικό της. Το Συντονιστικό έχει την ευθύνη: - Να συγκαλεί τη συνέλευση και να οργανώνει την υλοποίηση των αποφάσεών της. - Να έχει επικοινωνία και σταθερή επαφή με το σύνολο των μελών της Επιτροπής και να εξασφαλίζει την ενημέρωση των μελών για τις αποφάσεις των ΚΣΕ και ΠΣΟ και αντίστροφα να φροντίζει για την μεταφορά των αποφάσεων της επιτροπής προς ΚΣΕ και ΠΣΟ. - Να φροντίζει τα οικονομικά με βάση τις αποφάσεις της ΚΣΕ και του ΠΣΟ.
Γ. ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΠΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΣΕ
Στην συνεδρίαση του ΠΣΟ κατατέθηκαν και άλλες προτάσεις σχετικά με τις αρχές λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες είτε δεν συγκέντρωσαν την απαιτούμενη πλειοψηφία (2/3), είτε η συζήτηση και ψήφισή τους παραπέμφθηκαν στην 4η Συνδιάσκεψη. Οι προτάσεις που κατατέθηκαν είναι :
ΜΕΤΑΒΑΣΗ: Εκτίμηση λειτουργίας - Προτάσεις για την οργανωτική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χωρίς κανέναν δισταγμό πρέπει να παραδεχτούμε πως στο διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη Συνδιάσκεψη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργανωτικά έκανε βήματα προς τα πίσω, στη συγκρότηση και λειτουργία της αποτυπώθηκαν ξεκάθαρα τα πολιτικά προβλήματα που αντιμετώπισε. Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα ήταν: - Η υπολειτουργία και σε ορισμένες περιπτώσεις παράλυση, των ΤΕ και ΚΕ. Η αδυναμία τους και να συνεδριάσουν με στοιχειώδεις όρους μαζικότητας. Ακόμα και στις περιπτώσεις συνεδριάσεων η συζήτηση συχνά ήταν παράλληλος μονόλογος οργανώσεων, χωρίς προετοιμασία, στόχευση, κατάληξη και δράση. Το γεγονός ήταν απογοητευτικό για τη μεγάλη πλειοψηφία των συντρόφων, στοιχείο που συνέτεινε στα φαινόμενα αποστράτευσης. - Η γραφειοκρατική λειτουργία των οργάνων, η, σχεδόν ολοκληρωτική, αποκοπή τους από τις ΤΕ και ΚΕ. Η υποκατάσταση των συζητήσεων τους με εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων συνεννοήσεων μεταξύ των οργανώσεων, πέρα και έξω από κάθε δεοντολογία. Συνεχίζουν να υπάρχουν φαινόμενα αρνησικυρίας παρά το γεγονός της ρητής καταδίκης τους από Συνδιασκέψεις. - Η μη εφαρμογή ειλημμένων αποφάσεων, η υπονόμευση ακόμα και προσπαθειών υλοποίησής τους (χαρακτηριστικά παραδείγματα τα θέματα των Γραφείων και του Εντύπου) - Η ελπιδοφόρα εικόνα της Γ΄ Συνδιάσκεψης όπου αναβαθμίστηκε η έννοια του μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντί να αποτελέσει παράδειγμα προκάλεσε φοβικά σύνδρομα στην κατεύθυνση της μετατροπής των διαδικασιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε συνάντηση «κομματικών ομάδων» - Η έλλειψη σεβασμού στις διαδικασίες και αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Πλέον είναι συχνά τα φαινόμενα παραβίασης σαφέστατων αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την απαράδεκτη πρακτική της χρήσης του ονόματος και των συμβόλων της ή των ανακοινώσεων οργανώσεων για θέματα που εκκρεμεί απόφαση του Μετώπου μας με προφανή σκοπό να προκαταβάλλονται οι επικείμενες αποφάσεις. Αυτά είναι ίσως τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κρισιακών φαινομένων. Τα αποτελέσματα είναι προφανή με κορυφαία την αποστράτευση μελών μας σε μια πορεία μετατροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε άθροισμα οργανώσεων χωρίς ουσιαστική πολιτική συμφωνία, σε μια απλή εκλογική σύμπραξη. Είναι επιτακτική η ανάγκη αντιστροφής αυτής της πορείας και σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να έχουν τη δική τους συμβολή οργανωτικά μέτρα. Προτείνεται η Δ΄ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ να εγκρίνει τις παρακάτω προτάσεις: 1.. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται ένα πολιτικό – στρατηγικό επανεξοπλισμό για να ανταποκριθεί στα αυξημένα καθήκοντα της πολιτικής και ταξικής πάλης από επαναστατική σκοπιά, αλλά και σταθερά βήματα στην δημοκρατική και συλλογική κουλτούρα λειτουργίας στην κατεύθυνση της μετατροπής της σε ενιαίο μετωπικό πολιτικό φορέα. Πέρα από εφησυχασμό κι αυτάρκεια πρέπει με μαχόμενο αυτοκριτικό τρόπο και με συγκεκριμένες επιλογές να κάνει αντίστοιχες τομές στην οργανωτική της συγκρότηση. Στην προηγούμενη συνδιάσκεψη τέθηκαν ζητήματα οργανωτικών αλλαγών, υπήρξαν επεξεργασίες ακόμα και αποφάσεις σε μια κατεύθυνση βαθύτερης επαναστατικής – δημοκρατικής συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν προωθήθηκαν όμως τολμηρά και αποφασιστικά κύρια με ευθύνη των οργάνων και πρωτίστως της ΚΣΕ. Το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς στο οποίο συναντιούνται διαφορετικά ρεύματα και ιδεολογικές παραδόσεις, μέσα από το συντροφικό διάλογο και την ανοιχτή δημοκρατική συζήτηση μπορεί να διαμορφώνει ανώτερες συνθέσεις, μέσα από τη δοκιμασία των απόψεων στη βάσανο των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών μαχών. Μπορεί να κάνει αποφασιστικά βήματα προς μια πραγματική δημοκρατική λειτουργία και ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του. Απορρίπτουμε κάθε πρακτική που με μονομερείς ενέργειες αντιστρατεύεται το παραπάνω πνεύμα, φαλκιδεύει τον ενωτικό χαρακτήρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξασθενεί τη συντροφικότητα μεταξύ των μελών της και εν τέλει διακυβεύει την πολιτική της ύπαρξη. 2. Bασική αδυναμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η ανεπάρκεια και ασυνέχεια στην πολιτική της παρέμβαση, οι αδύναμοι πολιτικοί δεσμοί με τον κόσμο του κινήματος, την ίδια την εργατική τάξη. Σημαντικά κενά στην έγκαιρη και εύστοχη δημόσια τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ελλιπής και συχνά καθυστερημένη παρέμβαση σε κρίσιμα πολιτικά γεγονότα. Ανεπαρκής και ασυνεχής λειτουργία των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. Μέσα από την αναβάθμιση της εξώστρεφης αυτοτελούς πολιτικής δράσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εμπνέονται να συμμετέχουν πιο ενεργά τα μέλη της, κερδίζονται νέοι αγωνιστές, ερχόμαστε σε επαφή με τα πιο πρωτοπόρα και αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζόμενων, μεταφέρονται τα δικά τους ερωτήματα και προβληματισμοί στις γραμμές μας, πράγμα που αποτελεί την πιο βασική προϋπόθεση για μια «δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών». Οι πρωτοβουλίες και ο προσανατολισμός προς τα «έξω» καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό και το «μέσα», τον χαρακτήρα και τον τρόπο λειτουργίας του μετώπου. Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ με χιλιάδες μέλη στις γραμμές της, ανοιχτή στα πρωτοπόρα κομμάτια του κινήματος, επιβάλει και μια διαφορετική συγκρότηση και λειτουργία στο εσωτερικό της. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται άλλωστε και από την διαφοροποιημένη εικόνα από την δράση των επιτροπών, που είναι το βασικό κύτταρο της λειτουργίας μας. Τοπικές που πήραν πρωτοβουλίες και συνδέθηκαν με δράσεις στην περιοχή τους (για την στήριξη μιας απεργίας, μιας αντιφασιστικής – αντιρατσιστικής, μιας τοπικής πρωτοβουλίας για ελεύθερους χώρους, χαράτσια κλπ) είναι συνήθως και πιο συγκροτημένες, με τακτικές συνεδριάσεις και διαδικασίες, περισσότερα και πιο ενεργά μέλη κλπ. Αντίθετα όπου δεν υπήρχε τέτοια αντιμετώπιση, η εσωτερική λειτουργία των επιτροπών ατόνησε σημαντικά. Σημαντικές αδυναμίες υπάρχουν στην συγκρότηση των κλαδικών επιτροπών. Ένας συνδυασμός των μεγάλων αντικειμενικών δυσκολιών που υπάρχουν κυρίως στους χώρους του ιδιωτικού τομέα, αλλά και υποκειμενικών πολιτικών αδυναμιών, όπως η «στενή συνδικαλιστική παρέμβαση», η αδυναμία να συνδυαστεί σωστά η δράση του πολιτικού μετώπου και των σχημάτων των χώρων, έχει οδηγήσει στο να μην σταθεροποιείται η πολιτικο-οργανωτική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ ισχυρές δυνάμεις ή να μην αναπτύσσεται σε νέες. Η ανάπτυξη των κλαδικών επιτροπών είναι προτεραιότητα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί επαναστατικό εγχείρημα δεν υφίσταται χωρίς την αναγκαία πολιτική γείωση σε κλάδους και χώρους δουλειάς και την ενεργό συμμετοχή του σαν οργανωτής και πολιτικό νεύρο των ταξικών αγώνων. Τα όργανα που θα εκλεγούν από την συνδιάσκεψη πρέπει κατά προτεραιότητα να λάβουν τα απαραίτητα πολιτικά και οργανωτικά μέτρα για την άμεση συγκρότηση κλαδικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλους τους χώρους που έχει παρέμβαση και την διαμόρφωση σχεδίου οικοδόμησης της παρέμβασής της και σε κρίσιμους εργατικούς κλάδους. Άμεσα, πρέπει να προχωρήσει η συγκρότηση κλαδικών επιτροπών ΑΕΙ και ΤΕΙ, στους ΟΤΑ, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες κ.ο.κ. 3. Υπάρχει οπισθοχώρηση στο ζήτημα της δημοκρατικής συγκρότησης και λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών. Για να λύνονται τα οργανωτικά προβλήματα, να «ενοποιείται» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να λύνονται προωθητικά οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα πολιτικά ρεύματα και τις οργανώσεις που την συγκροτούν και να γίνονται διαρκώς βήματα από την αρχική αφετηρία του μετώπου «αθροίσματος» οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών προς μια βαθύτερη ενότητα, στα πλαίσια της οποίας αναπτύσσεται η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους και ανάμεσα στο οργανωμένο και το ανένταχτο δυναμικό της απαιτείται η ενιαία δράση και σχεδιασμός, η αναβάθμιση των πρωτοβουλιών, του πολιτικού ρόλου και της λειτουργίας των επιτροπών, η εμβάθυνση μιας κουλτούρας διαλόγου και σύνθεσης, η αναλογική εκπροσώπηση όλων των διαφορετικών απόψεων που μπορεί να εκφραστούν, η κατάκτηση μιας όσο το δυνατόν ενιαίας οργανωτικής δομής, όλα αυτά δεν είναι δυνατό να καταχτηθούν παρά μόνο στη βάση του σεβασμού της πλειοψηφίας και της άρνησης λογικών βέτο. Αποτελεί πλούτο και δύναμη για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τόσο η ύπαρξη όλων αυτών των οργανωμένων ρευμάτων και συνιστωσών όσο και των ανένταχτων αγωνιστών της στον βαθμό βέβαια που όλοι λειτουργούν έμπρακτα με συνθετικό και προωθητικό τρόπο. Θέλουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ «φιλόξενη» σε κάθε έναν αγωνιστή, με ιδιαίτερη προσπάθεια να εξασφαλίζεται η ισότιμη σχέση ενταγμένων και ανένταχτων αγωνιστών. Να αποτελεί χώρο «συμβολής» και όχι «επιβεβαίωσης» της ιδιαίτερης πολιτικής γραμμής του καθενός, όπως συμβαίνει ορισμένες φορές οδηγώντας σε παραλυτικούς οργανωτικούς διαγκωνισμούς, άγονες αντιπαραθέσεις και φθορά στο δυναμικό μας. Έχουμε συνείδηση ότι τα προβλήματα στη λειτουργία των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την ΚΣΕ, το ΠΣΟ μέχρι τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές δεν είναι στενά οργανωτικού αλλά πολιτικού χαρακτήρα. Το «οργανωτικό» είναι σε κάθε περίπτωση πολιτικό ζήτημα. Χρειάζεται να συζητήσουμε πιο συστηματικά και επί της ουσίας για το πως πρέπει να δρα και να λειτουργεί ένα αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό πολιτικό μέτωπο, όπως φιλοδοξούμε να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τις διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις που υπάρχουν, την συγκεκριμένη κατάστασή μας, τα συγκεκριμένα βήματα για να την υπερβούμε. 4. Θεμέλιο της λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι οι επιτροπές (τοπικές και κλαδικές). Οι επιτροπές πρέπει να πάψουν να είναι απλός ιμάντας εκτέλεσης των αποφάσεων των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει με διαδικασία συνέλευσης α) να συγκροτούν πρόγραμμα δράσης του χώρου τους στα πλαίσια των πολιτικών αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στη βάση της πολιτικοκοινωνικής ανάλυσης του χώρου ευθύνης τους (τοπικού ή εργασιακού), βοηθώντας και στην ενοποίηση της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, β) να συζητούν και να τοποθετούνται πάνω σε κάθε πολιτική απόφαση των ΠΣΟ και ΚΣΕ. Η αλληλεπίδραση, η αμφίδρομη επικοινωνία και η μεταφορά αποφάσεων μεταξύ των οργάνων (Κεντρικών – Περιφερειακών) και των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών προωθείται με τη δημοσιοποίηση και συζήτηση όλων των πολιτικών αποφάσεων από και προς όλα τα όργανα και τις επιτροπές. Κάθε πολιτικού χαρακτήρα απόφαση των οργάνων συζητείται υπό μορφή εισήγησης από όλες τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες καλούνται να αποφασίσουν πάνω σε αυτή. Οι αποφάσεις των επιτροπών με τυχόν αλλαγές, προσθήκες ή αντιρρήσεις καταγράφονται, συγκεντρώνονται και επιστρέφουν στα αντίστοιχα όργανα, όπου και συζητούνται στο σύνολό τους. Κάθε άλλη απόφαση επιτροπής μεταφέρεται στα όργανα, όπου και συζητείται. Σε περίπτωση που απόφαση οργάνου δεν υπερψηφιστεί από την πλειοψηφία των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τότε αυτοδίκαια αυτή παύει να ισχύει και το όργανο που αποφάσισε σχετικά συνεδριάζει στο συντομότερο δυνατό χρόνο για να επανατοποθετηθεί, στη βάση της συζήτησης των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. 5. Επιπλέον στοιχείο της πολιτικής και οργανωτικής αναβάθμισης των Επιτροπών είναι η καλύτερη αντιστοίχιση των ΤΕ με τον χώρο τους, καθώς πολλές ΤΕ έχουν ακόμα την αρχική μορφή που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες λειτουργίας αλλά και παρέμβασης στις τοπικές κοινωνίες. Στόχευσή μας είναι η συγκρότηση ΤΕ σε αντιστοιχία με τους καλλικρατικούς Δήμους ή με δημοτικές ενότητες αυτών για τους μεγάλους Δήμους. Πρέπει με ωριμότητα και εξέταση των σχετικών προϋποθέσεων να συγκροτήσουμε τοπικές επιτροπές (ακόμα και με το χωρισμό σήμερα υπαρχουσών), ώστε να υπάρχει καλύτερη αντιστοίχηση χώρου παρέμβασης με την οργανωτική μας συγκρότηση. Όπου υπάρχουν πέντε (5) μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορούν να συγκροτούν τοπική ή κλαδική επιτροπή, μετά από αίτησή τους κι έγκριση της ΚΣΕ. Αντίστοιχή λογική πρέπει να υπάρχει και στην συγκρότηση των ΚΕ. Σε περίπτωση αρνητικής απόφασης της ΚΣΕ, μπορεί η αίτηση εφ’ όσον επιμένουν οι αιτούντες να κριθεί από το ΠΣΟ, μέχρι και την Συνδιάσκεψη. 10. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να διευρύνει την παρέμβασή της τόσο σε περιοχές όσο και σε κλάδους, αλλά και σε κοινωνικά μέτωπα. Μοχλός παρέμβασης σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι η συγκρότηση και λειτουργία γραμματειών όπως π.χ. συνδικαλιστικού, νεολαίας, αγροτικού, δημοκρατικού-αντιφασιστικού, προγράμματος κ.ο.κ. Οι γραμματείες που συγκροτούνται με απόφαση του ΠΣΟ έχουν την ευθύνη εξειδίκευσης της γραμμής στο συγκεκριμένο μέτωπο, τροφοδοσίας με επεξεργασίες τα όργανα και τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, συγκρότησης πολιτικής των δυνάμεων που δρουν στο αντίστοιχο μέτωπο. Πραγματοποιούν εκδηλώσεις – ημερίδες για τα θέματα ασχολίας τους. Είναι σε συνεργασία με τα εκλεγμένα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που παρακολουθούν και συντονίζουν τη δράση τους. Αποτελεί απόδειξη της υποχώρησης της εσωτερικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το γεγονός πως καμία από τις γραματείες στην πραγματικότητα δεν λειτούργησε. 6. Τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κάνουν βήματα ώστε να αποτελούν όργανα μιας όσο το δυνατόν πιο ενιαίας πολιτικής και «καθοδηγητικής» λειτουργίας, εμβάθυνσης, σύνθεσης, παραγωγής και υλοποίησης μιας μάχιμης πολιτικής γραμμής. Ωστόσο η ΚΣΕ είχε σημαντικά προβλήματα στην συγκρότηση και λειτουργία της. Απουσιάζει ο καταμερισμός των αρμοδιοτήτων. Η σύνδεση ΚΣΕ – τοπικών περνάει κυρίως μέσα από τον οργανωτικό ιστό των συνιστωσών χωρίς τα αναγκαία βήματα οικοδόμησης ενός ενιαίου οργανωτικού ιστού. Αντίστροφα, η εμπειρία της δράσης των ΤΕ και οι απόψεις – προτάσεις Τ.Ε. και Κ.Ε. δεν συγκεντρώνονται και δεν αξιολογούνται από την ΚΣΕ. Έτσι η ΚΣΕ δεν απέφυγε σοβαρές γραφειοκρατικές πλευρές στην λειτουργία της. Δεν έλειψαν και σημαντικά προβλήματα στην συγκρότηση και λειτουργία της. Πολύωρες συνεδριάσεις, χωρίς πάντα πρακτικές καταλήξεις και χρεώσεις. Επιπλέον τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από «πάνω» την ΚΣΕ, μέχρι «κάτω» τα συντονιστικά των ΤΕ και ΚΕ δεν είναι και δεν πρέπει να λειτουργούν σαν «διαπαραταξιακά» με τυχαία συμμετοχή ή συμμετοχή δια αντιπροσώπων, καταστάσεις που, στο βαθμό που υπάρχουν, εμποδίζουν την ύπαρξη καταμερισμού, αρμοδιοτήτων και προσωπική ανάληψη τομέων δουλειάς. Στις συντονιστικές επιτροπές των ΤΕ και ΚΕ, γίνεται καταμερισμός καθηκόντων (π.χ. οργανωτικός, οικονομικός) στα πλαίσια της συλλογικής λειτουργίας τους. Η σύνδεση ΚΣΕ – τοπικών και κλαδικών επιτροπών χωρίς τα αναγκαία βήματα οικοδόμησης ενός ενιαίου οργανωτικού ιστού οδηγεί σε ελλιπή παρακολούθηση και σύνδεση με τις δράσεις, τις εμπειρίες, τις απόψεις και τις προτάσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών σε πανελλαδικό επίπεδο. Με αυτό τον τρόπο η πολύτιμη εμπειρία των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε συγκεντρώνεται συλλογικά ούτε αξιολογείται. 6. Το ΠΣΟ δεν έπειξε το ρόλο του, ενδεικτικό είναι το γεγονός πως υπήρξαν περιπτώσεις που συνεδρίασε με απόσταση 6 μηνών. Δεν είχε τον πολιτικό και οργανωτικό ρόλο που χρειαζόταν για την καλύτερη συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κυρίως έπαιζε επικυρωτικό ρόλο στις εισηγήσεις της ΚΣΕ. Δεν προχώρησε σε επίπεδο περιφέρειας η συντονισμένη παρέμβαση και συνεργασία ανάμεσα στις διάφορες τοπικές και κλαδικές επιτροπές. Το ΠΣΟ είναι το κυρίαρχο πολιτικό όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις, έχει τη βασική ευθύνη της υλοποίησης των αποφάσεων της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και της πολιτικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα εκλεγμένα μέλη του είναι υπόλογα μόνο στη Συνδιάσκεψη. Το ΠΣΟ μπορεί να καλέσει σε έκτακτη συνδιάσκεψη για σοβαρά πολιτικά θέματα. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο, συνεδριάζει τακτικά κάθε δύο μήνες και εκτάκτως για σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Το ΠΣΟ στις συνεδριάσεις του εκτιμά πολιτικά την περίοδο, σχεδιάζει την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οργανώνει πανελλαδικά και σε όλους τους κλάδους την παρέμβασή της συγκροτώντας πρόγραμμα δράσης στη βάση των πολιτικών αποφάσεων του οργάνου και της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Ευθύνη του ΠΣΟ είναι η συγκρότηση και λειτουργία ενιαίου, πανελλαδικού, διακλαδικού οργανωτικού ιστού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την παρακολούθηση και τη διασύνδεση των δράσεων, των εμπειριών, των απόψεων και των προτάσεων των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με στόχο η πολύτιμη εμπειρία των μελών να συγκεντρώνεται, να αξιολογείται και να αξιοποιείται συλλογικά. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙ ΤΗΝ ΚΣΕ. 7. Η Συνδιάσκεψη, η οποία είναι το ανώτατο όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διεξάγεται τακτικά κάθε 2 έτη. Σε έκτακτες περιπτώσεις μπορεί να συγκληθεί με απόφαση του ΠΣΟ ή με την έγγραφη απαίτηση του 40% των μελών του μετώπου. 8. Ο ρόλος της ΚΣΕ: Το ΠΣΟ στην 1η συνεδρίασή του μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη εκλέγει την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή (ΚΣΕ). Μέλη της ΚΣΕ που παραιτούνται, αντικαθίστανται από το ΠΣΟ, λαμβάνοντας υπόψη τους συσχετισμούς εκπροσώπησης των συνιστωσών και των απόψεων στην ΚΣΕ. Η ΚΣΕ συντονίζει και οργανώνει τη συζήτηση στο ΠΣΟ και έχει την ευθύνη της εκπροσώπησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Συνδιασκέψεις. Συζητά πολιτικά για την περίοδο και την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εισηγείται επί αυτών στο ΠΣΟ, συντονίζει τη δράση των επιτροπών/γραμματειών του και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εν γένει, στη βάση των αποφάσεων του ΠΣΟ. Τα μέλη της ΚΣΕ αναλαμβάνουν συγκεκριμένα καθήκοντα, στη βάση καταμερισμού, για την προώθηση της δουλειάς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι συνεδριάσεις της ΚΣΕ επιδιώκεται να έχουν τακτική ώρα και ημέρα και γνωστοποιούνται εγκαίρως για να μπορεί οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί να τις παρακολουθήσει. Οι αποφάσεις της ΚΣΕ, γνωστοποιούνται στα μέλη και τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στα μέλη του ΠΣΟ και αναρτώνται στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 9. Ενισχύουμε την πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συγκρότηση σε περιφερειακό επίπεδο α. Για την οργανωμένη πολιτική λειτουργία και το σχεδιασμό της δράσης των επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανά την Ελλάδα διεξάγονται τακτικά Περιφερειακές Συνδιασκέψεις. Τοπικές συνδιασκέψεις γίνονται σε κάθε καλλικρατική Περιφέρεια ή μεγάλο πολεοδομικό συγκρότημα όπου δρουν άνω της μίας επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, ενώ ειδικά για την Αττική η συγκρότηση σε περιφερειακό επίπεδο γίνεται σε επίπεδο αντιπεριφέρειας). Η απόφαση αυτή έχει το χαρακτήρα πολιτικής και οργανωτικής κατεύθυνσης. Εφαρμόζεται, λαμβάνοντας υπόψη τη συγκέντρωση δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον αριθμό των τοπικών ή κλαδικών επιτροπών σε κάθε περιφέρεια. Ο χρόνος σύγκλησης περιφερειακής συνδιάσκεψης αποφασίζεται από το ΠΣΟ, είτε με πρόταση της ΚΣΕ, είτε με πρόταση μιας έστω τοπικής ή κλαδικής επιτροπής της περιφέρειας. β. Οι περιφερειακές Συνδιασκέψεις συζητούν στη βάση των πολιτικών αποφάσεων της πανελλαδικής συνδιάσκεψης και των οργάνων και έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα για θέματα που άπτονται του χώρου ευθύνης τους. Στόχος των περιφερειακών συνδιασκέψεων είναι να θέσουν συγκεκριμένους πολιτικούς άξονες δράσης για την περιοχή ευθύνης τους εξειδικεύοντας τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και των κεντρικών οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. γ. Ανάλογα με τον αριθμό των μελών οι συνδιασκέψεις μπορούν να έχουν ολομελειακό χαρακτήρα ή να συγκροτούνται με αντιπροσώπους. Ο τρόπος εκλογής αντιπροσώπων και η διαδικασία συζήτησης στις περιφερειακές συνδιασκέψεις είναι ανάλογος με όσα ορίζονται για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Το μέτρο των αντιπροσώπων ορίζεται με απόφαση του ΠΣΟ για κάθε περιφέρεια, ανάλογα με τον αριθμό μελών αυτής. δ. Έκτακτες περιφερειακές συνδιασκέψεις για σοβαρά πολιτικά ζητήματα μπορούν να συγκληθούν εφόσον το ζητήσουν το 1/3 των μελών της αντίστοιχης περιφέρειας, το αντίστοιχο όργανο με απλή πλειοψηφία ή το ΠΣΟ και η ΚΣΕ με απόφασή τους. ε. Από τις περιφερειακές συνδιασκέψεις εκλέγονται και τα αντίστοιχα Συντονιστικά όργανα (Συντονιστικά Περιφέρειας ή Πόλης). Τα Συντονιστικά έχουν στόχο να συντονίζουν και να οργανώνουν τη δράση στην αντίστοιχη περιοχή στη βάση των αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των συνδιασκέψεων εκλογής τους. Έχουν την ευθύνη της υλοποίησης των αποφάσεων των αντίστοιχων συνδιασκέψεων εκλογής τους και έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα για αυτό. Η διαδικασία εκλογής τους από τις αντίστοιχες συνδιασκέψεις είναι αντίστοιχη της εκλογής οργάνων από την Πανελλαδική συνδιάσκεψη και από τις Τοπικές και Κλαδικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκπρόσωποι των περιφερειακών συντονιστικών (οριζόμενοι από τα ίδια τα όργανα) μπορούν να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του ΠΣΟ με δικαίωμα λόγου και συμβουλευτικής ψήφου. Επίσης για ειδικά ζητήματα που αφορούν περιοχή ή κλάδο, όπου λειτουργεί μόνο ΤΕ ή ΚΕ ανάλογο δικαίωμα υπάρχει για την ΤΕ ή την ΚΕ. στ. Τα συντονιστικά των τοπικών και κλαδικών επιτροπών μιας περιοχής μπορούν να συντονίζονται με κοινές θεματικές συνεδριάσεις, είτε με αποφάσεις των οργάνων (κεντρικών ή περιφερειακών) είτε και με πρόταση – πρόσκληση ενός συντονιστικού, με ενημέρωση των οργάνων, προς τα υπόλοιπα (οριζόντια διασύνδεση). 10. Υπήρξαν σοβαρές πολιτικές και οργανωτικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση αποφάσεων μας για την καλύτερη κεντρική πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.. Προχωράμε, αμέσως (και πριν τη συνδιάσκεψη) στην επίλυση των πιο οξυμένων προβλημάτων με πρώτα την αναβάθμιση του γραφείου τύπου και την καλύτερη διασύνδεση του με την ΚΣΕ. Αποτελεί μέγιστο πολιτικό θέμα για το οποίο τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει ν απολογηθούν στη Συνδιάσκεψη το γεγονός πως, παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν προχώρησε στην ικανοποίηση στοιχειωδών προϋποθέσεων για πολιτική συλλογικότητα, στην απόκτηση δικού της χώρου και εντύπου! 11. Μεγάλο θέμα για την πολιτική λειτουργία και παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το ζήτημα της οικονομικής ανεξαρτησίας. Το ποσό της μηνιαίας συνδρομής (3 €) να εισπράττεται κανονικά στις τ.ε. και κ.ε. και το ήμισυ αυτού να αποδίδεται στην ΚΣΕ, η οποία μέσω οικονομικής επιτροπής θα διαχειρίζεται το ποσό υποστηρίζοντας τη συνολική πολιτική λειτουργία του μετώπου. Η οικονομική λειτουργία και η συλλογή των συνδρομών είναι απαραίτητη διαδικασία που μπορεί να απαντήσει στο ζήτημα της πολιτικής παρέμβασης – προπαγάνδας, μίσθωση γραφείων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (τουλάχιστο στην Αθήνα) κ.ο.κ. 12. Με βάση και την εμπειρία χρειάζεται να προσδιορίσουμε καλύτερα την έννοια του «μέλους» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επειδή ακριβώς είμαστε ένα μέτωπο της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς επιδιώκουμε τα μέλη να στρατεύονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βάση τα παραπάνω κριτήρια και όχι ευκαιριακά. Είμαστε αντίθετοι με τις σοσιαλδημοκρατικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις που θέλουν μέλη «μιας χρήσης», μέλη απλώς ψηφοφόρους, μέλη παθητικά. Παύει να είναι μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όποιος για πάνω από 8 μήνες: δεν συμμετέχει σε καμία δραστηριότητά της αδικαιολόγητα, δεν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της τοπικής ή κλαδικής επιτροπής του, δεν συνεισφέρει οικονομικά για το ίδιο διάστημα, στρατεύεται, συμμετέχει ή υποστηρίζει άλλον πολιτικό φορέα. Αφαίρεση της ιδιότητας μέλους γίνεται από την συνέλευση της Τοπικής ή Κλαδικής Επιτροπής με ενισχυμένη πλειοψηφία 2/3 επί των παρόντων μελών. Απαιτείται επικύρωση από την ΚΣΕ. Κάθε μέλος έχει δυνατότητα να προσφύγει κατά μιας τέτοιας απόφασης στην ΚΣΕ, και εφόσον το ζητήσει και στην Συνδιάσκεψη. Το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να συμμετάσχει τόσο στην κλαδική όσο και στην τοπική επιτροπή του. Ψηφίζει για τις κεντρικές αποφάσεις, εκλέγει ή εκλέγεται μόνο από τη μία επιτροπή, κατά προτίμηση από την κλαδική του. 13. Σε ότι αφορά τον τρόπο εκλογής των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκλέγεται από την Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ενιαία λίστα. Το ποσοστό σταυροδοσίας πρέπει να μειωθεί σε σχέση με τις προηγούμενες Συνδιασκέψεις προκειμένου να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή αντιπροσωπευτικότητα. Προτείνεται να υπάρχει η δυνατότητα σταυροδοσίας υποψηφίων ίσου αριθμού με το 15% των εκλεγομένων. Η εκλογή στην βάση της ενιαίας λίστας υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των συλλογικοτήτων και των μελών και όχι των συνιστωσών και των ομαδοποιήσεων. Προωθεί τη λογική της σύνθεσης και τα ενιαιομετωπικά χαρακτηριστικά, δυσκολεύει την περιχαράκωση και την οργανωτική ομοσπονδιοποίηση μεταξύ οργανώσεων, συλλογικοτήτων κ.ο.κ., όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία μας (παρά τις όποιες αδυναμίες). Αυτή την πρόταση θέτουμε για συζήτηση, τοποθέτηση και ψήφιση στις Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές και καλούμε όλους τους συντρόφους και τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κινηθούν με αυτή την προωθητική λογική. Για την εκλογή αντιπροσώπων για την Δ΄ Συνδιάσκεψη ισχύει ο προηγούμενος τρόπος εκλογής. Σε κάθε περίπτωση στην προσυνεδριακή διαδικασία θα δοθεί η δυνατότητα να γίνει πλατιά συζήτηση ανάμεσα σε όλο το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάνω στο θέμα αυτό ώστε η κατάληξη στην Συνδιάσκεψη να είναι ώριμη και στο μέγιστο βαθμό συνθετική. 14. Το ποσοστό λήψης των αποφάσεων πρέπει να αλλάξει. Η διάκριση «σημαντικών» μη «σημαντικών» αποφάσεων ήταν δυσδιάκριτη και προκάλεσε σημαντικές συγχύσεις. Από την άλλη ένα ενιαίο ποσοστό πρέπει να είναι τέτοιο που να εξασφαλίζεται η δυνατότητα να λαμβάνονται αποφάσεις όταν υπάρχουν διαφορές κι αφού έχει εξαντληθεί κάθε προσπάθεια σύνθεσης. Προτείνουμε να υπάρχει ένα ενιαίο ποσοστό πλειοψηφίας για όλες τις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για όλα τα θέματα συζήτησης, ανερχόμενο στο 60% των παρόντων. Με το ποσοστό αυτό εξασφαλίζεται τόσο η ανάγκη αυξημένης πλειοψηφίας για κάθε απόφαση (πράγμα που ανταποκρίνεται στον δημοκρατικό και μετωπικό χαρακτήρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) όσο και στην απαραίτητη λειτουργικότητα. 15. Προκειμένου να διατηρείται η αντιπροσωπευτικότητα στα όργανα, οργανώσεις ή τάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν να έχουν ex officio συγκεκριμένο αριθμό μελών στο ΠΣΟ (προτείνεται δύο μέλη) και στην ΚΣΕ (ένα μέλος). Ο αριθμός των μελών των οργάνων να είναι 121 για το ΠΣΟ (μαζί με τα ex officcio) και από τα οποία θα εκλέγεται ο κατάλληλος αριθμός που μαζί με τα ex officcio θα συγκροτεί την ΚΣΕ. ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Τοποθέτηση-Πρόταση της ΑΡΙΣ για το ΠΣΟ της 11/3/2018 Αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι του ΠΣΟ, Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία για την εργατική τάξη, το κίνημα και την αριστερά. Οι προκλήσεις του ταξικού αντιπάλου, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και η αδυναμία ανάσχεσης των επιπτώσεων της κρίσης δημιουργούν ένα δυνητικά εκρηκτικό τοπίο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτό το σταυροδρόμι, βρίσκεται σημαντικά πολιτικά ενδυναμωμένη και ενιαία στο πολιτικό επίπεδο, η στάθμη της πολιτικής συμφωνίας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα είναι στο υψηλότερο σημείο από την ίδρυσή της. Σημεία διαφωνίας που κατά το παρελθόν αποτέλεσαν σοβαρό τροχοπέδι (μετωπική πολιτική, εθνικά, εργατικό κίνημα) για την παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα είναι κατακτημένα σημεία συμφωνίας (με εκατέρωθεν παραχωρήσεις) που είναι ικανά να εκφράσουν την συντριπτική πλειοψηφία των μελών και των αγωνιστών μας παρά τις όποιες ιδιαίτερες αποχρώσεις. Σε αυτή την φάση της ταξικής πάλης αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πλαίσιο την αντιπαράθεση γύρω από πλευρές της οργανωτικής μας συγκρότησης και το ζήτημα της ημερομηνίας διεξαγωγής της συνδιάσκεψης, ελλοχεύει ο κίνδυνος να ακυρωθεί όλη αυτή η αναγκαία για να ανταπεξέλθουμε στην περίοδο πρόοδος για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες και μικροπρεπείς πολιτικές επιδιώξεις. Όπως έδειξε και η τελευταία συνεδρίαση της ΚΣΕ που ήταν η τελευταία σε μια σειρά διαδικασιών που ακολούθησαν μετά το ΠΣΟ του Φλεβάρη, είναι εξαιρετικά δύσκολο για συγκεκριμένες δυνάμεις να αναληφθεί η ευθύνη να αποφασιστούν με διευρυμένη τουλάχιστον (αν όχι καθολική) συναίνεση 2 δευτερεύοντα ζητήματα: Ο τρόπος εκλογής των αντιπροσώπων προς της συνδιάσκεψη, γιατί για την εκλογή οργάνων από την συνδιάσκεψη συμφωνούμε όλοι εκτός της «μετάβασης» και για την μετάθεση της ημερομηνίας. Επειδή εμείς από την μεριά μας ούτε επιθυμούμε, ούτε επιδιώκουμε, ούτε θεωρούμε πολιτικά ωφέλιμο οι αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αποτελούν κομμάτι του ιδιαίτερου σχεδιασμού οποιασδήποτε οργάνωσης παραθέτουμε την πρόταση που θα καταθέσουμε για ψήφιση στην αυριανή διαδικασία η οποία είναι η εξής: 1. Το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν στην ιδιαίτερη συγκρότηση τμημάτων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα αποφασιστούν στην συνδιάσκεψη. Μέχρι τότε θα ισχύει η οργανωτική δομή που διέπει την λειτουργία μας έως σήμερα, αν δεν πλειοψηφήσει με 2/3 άλλη οργανωτική πρόταση ή τμήματα της, η συγκρότηση μας δεν αλλάζει. (δεν είχε γίνει επαρκής διάλογος ούτε επαρκής επεξεργασία επί των προτάσεων που κατατίθενται για να μπορεί να αποφασιστεί πρόταση προς τη συνδιάσκεψη). 2. Όλες οι εκλογές οργάνων και αντιπροσώπων στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για αυτήν την συνδιάσκεψη και από αυτήν την συνδιάσκεψη θα γίνει με την μέθοδο της απλής αναλογικής με ψηφοδέλτια στην βάση κατατεθειμένης διαφορετικής πολιτικής πλατφόρμας. Δηλαδή: Θα συγκροτείται ψηφοδέλτιο με υποψηφίους αποκλειστικά συντρόφους που θα υποστηρίζουν το πολιτικό πλαίσιο της πλατφόρμας αυτής, και η εκπροσώπησή της στα όργανα θα είναι αναλογική βάσει του εκλογικού μέτρου που θα προκύπτει από την διαίρεση των εγκύρων ψηφοδελτίων δια των εκλόγιμων θέσεων. Τις αναλογούσες θέσεις από κάθε πλατφόρμα καταλαμβάνουν οι υποψήφιοι με τους περισσότερους σταυρούς με φθίνουσα σειρά. Η σταυροδοσία για κάθε πλατφόρμα θα είναι το 1/8 των εκλόγιμων θέσεων. Κάθε μεμονωμένος σύντροφος που επιθυμεί να εκλεγεί αλλά δεν εκφράζεται από τις κατατεθειμένες πλατφόρμες μπορεί να καταθέσει ξεχωριστή υποψηφιότητα και θα συμμετέχει στην διαδικασία εκλογής με το ίδιο μέτρο όπως και οι υπόλοιπες πλατφόρμες. (κάθε μοναδικός υποψήφιος-μία πλατφόρμα). Τα ίδια μέτρα ισχύουν και για όλες τις ΤΕ και ΚΕ. 3. Για τις ΤΕ και ΚΕ ισχύει ένας αντιπρόσωπος για την συνδιάσκεψη για κάθε τρία μέλη επι των παρόντων ταμειακώς τακτοποιημένων μελών την ημέρα εκλογής. Όπου δεν είναι δυνατή η συναινετική επιλογή των αντιπροσώπων θα γίνεται εκλογή τους με την παραπάνω μέθοδο. 4. Το ΠΣΟ θα απαρτίζεται από 101 μέλη, και εκλέγεται από την συνδιάσκεψη με τον παραπάνω τρόπο εκλογής. Η ΚΣΕ αποτελείται από 21 μέλη που έχουν εκλεγεί στο ΠΣΟ. Η ΚΣΕ μπορεί να εκλεγεί είτε απευθείας από την συνδιάσκεψη είτε στην πρώτη συνεδρίαση του ΠΣΟ. Η συνδιάσκεψη θα αποφασίσει τι από τα δύο θα ισχύσει με πλειοψηφία 2/3. Αν δεν υπάρξει πλειοψηφία τότε ισχύει το προηγούμενο μοντέλο εκλογής ΚΣΕ (δλδ από την συνδιάσκεψη). 5. Καταργούνται όλες οι ex-officio θέσεις στα όργανα. 6. Για την ημερομηνία διεξαγωγής της συνδιάσκεψης, θεωρούμε ανώφελη την μετάθεσή της. Όμως από την στιγμή που προτείνεται από σημαντικό τμήμα του οργάνου θα πρέπει να βρεθεί κοινά αποδεκτή ημερομηνία που θα εκφράζει τουλάχιστον το επίπεδο της συμφωνίας που εκφράστηκε στις θέσεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα συναινέσουμε. θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο αποτελεί ελάσσον ζήτημα για να ασκηθούν «βέτο» και το μόνο που εξυπηρετεί είναι τους ιδιαίτερους προγραμματισμούς και επιδιώξεις κάποιων οργανώσεων. 7. Για όλες τις αλλαγές καταστατικού χαρακτήρα απαιτείται πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων. Εν κατακλείδι και για να μην κρυβόμαστε πίσω από δικολαβικές αιτιάσεις περί καταστατικών παραβάσεων ή όποιες άλλες προφάσεις εν αμαρτία, πρέπει να γίνει αντιληπτό πως μετά και την πρόσφατη συγκρότηση μια νέας οργάνωσης στο εσωτερικό μας, δεν είναι καθόλου πολιτικά βιώσιμο πλέον να βασίζεται η εκπροσώπηση κάθε συνιστώσας στην φιλανθρωπία ή λαθροχειρία άλλων οργανώσεων και είναι απολύτως αναγκαία η μετάβαση σε απλή αναλογική. Για τις καταστατικές αλλαγές το μέτρο των 2/3 ορίζεται όχι γιατί επιδιώκουμε να κάνουμε ασκήσεις μαθηματικής ισορροπίας στο τεντωμένο σκοινί του συσχετισμού αλλά γιατί είναι αναγκαία η απόσπαση της ευρύτερης δυνατής συμφωνίας των περισσότερων συμμετεχόντων στο εγχείρημα μας για να μπορούν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πάρει τον εαυτό της στα σοβαρά ή θα δούμε το εγχείρημα να βουλιάζει με ευθύνη αυτών που επιθυμούν να εκφράζεται το 100% της τακτικής τους σε κάθε στροφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή αλλιώς θα αντιμετωπίζουμε την αδιέξοδη και αέναη αντιπαράθεση στα χαρακώματα απέναντι στον εσωτερικό «ανταγωνιστή» με την παράλυση που αυτό κάθε φορά επιβάλλει.
10/3/2018 Κ.Σ.O. Αριστερή Συσπείρωση
Για μια ουσιαστική αναβάθμιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Τοποθέτηση της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική για το «οργανωτικό»
Ωστόσο, η λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται σε μεγάλη αναντιστοιχία με τη συμβολή των δυνάμεών της στο κίνημα. Παρά τις αρχικές προσδοκίες, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν εξελίχθηκε σε έναν φορέα που οργανώνει συλλογικά την παρέμβαση των μελών της και τον πολιτικό διάλογο μεταξύ τους. Έχει εξελιχθεί σε ένα μπλοκ δυνάμεων με αναιμική ή και ανύπαρκτη εσωτερική ζωή. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η κακή εσωτερική λειτουργία να αξιοποιηθεί ως επιχείρημα για να στηρίξει σχέδια κατάργησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για χάρη ενός απροσδιόριστου ευρύτερου μετώπου. Δεν πρέπει όμως και να αγνοήσουμε, να αποσιωπήσουμε ή αν υποβαθμίσουμε το πρόβλημα.
Το να λειτουργήσουν οι τοπικές επιτροπές, να συναντιούνται και να δρουν σε γειτονιές και χώρους εργασίας, δεν λύνεται βασικά με οργανωτικά μέτρα, ούτε με αποφάσεις που αφορούν την τυπική δομή. Δεν λύνεται δημιουργώντας νέα όργανα και αξιώματα (υπευθύνους ΤΕ, περιφερειακές επιτροπές κλπ), τα οποία δεν έχουν κανένα νόημα εάν η βάση δεν συνεδριάζει. Δεν λύνεται με έναν καταιγισμό μεμονωμένων οργανωτικών προτάσεων. Απαιτεί πρώτα από όλα πολιτική δέσμευση, η οποία περιλαμβάνει: α. τη διάθεση των οργανώσεων να κατανείμουν και να δαπανήσουν δυνάμεις στη λειτουργία των τοπικών επιτροπών. β. τη διάθεση των οργανώσεων να εκθέσουν τα μέλη τους στην επιρροή των άλλων οργανώσεων, μέσα από την εσωτερική ζωή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι απόψεις επιβεβαιώνονται μέσα από την αντιπαράθεση, και όχι από την περιχαράκωση. Είναι σημαντικό να καθιερωθεί κατ’ ελάχιστον μια μηνιαία γενική συνέλευση κάθε τοπικής, να μπει ένα πρόγραμμα συζητήσεων στη βάση για βασικά στρατηγικά ζητήματα (εργατική εξουσία, μεταβατικό πρόγραμμα, συνδικαλιστικό κίνημα, αντιφασιστική πάλη κλπ.), να αποφασιστεί ένα κοινό καλοκαιρινό κάμπινγκ ή φεστιβάλ, να υπάρξουν επιτέλους έντυπο και γραφεία. Για όλα αυτά όμως απαιτείται να ξεπεραστεί ο φόβος της αλληλεπίδρασης. γ. την πολιτική βούληση να υλοποιηθούν αυτονόητα βήματα συγκρότησης, τα οποία ήταν και είναι απολύτως εφικτά. Δεν έχει κανένα νόημα να ψηφίσουμε για άλλη μια φορά το κοινό έντυπο και τα γραφεία, αν κανείς δεν θέλει να τα υλοποιήσει στην πράξη.
α. καθιέρωση της απλής αναλογικής εκπροσώπησης στα όργανα με βάση τις πολιτικές απόψεις, δηλαδή τις πλατφόρμες που πρέπει να επιτρέπονται ελεύθερα, και όχι απλώς «κομματικά ψηφοδέλτια». Θα πρέπει να συζητηθεί πώς ακριβώς θα λειτουργήσει το σύστημα της εκλογής, ώστε να διευκρινιστεί με ποιον τρόπο μπορεί να συγκροτηθεί μια λίστα, πώς γίνεται τεχνικά η ψηφοφορία, εάν μπορεί να δοθεί η δυνατότητα περιορισμένης σταυροδοσίας και σε άλλες λίστες, η οποία δεν θα επηρεάζει τις αναλογίες μεταξύ τους αλλά μόνο τη σειρά των υποψηφίων σε καθεμία κλπ., όμως το βασικό θέμα δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό. Η καθιέρωση συστήματος αναλογικής εκπροσώπησης θα είναι ένα τεράστιο βήμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και είμαστε κοντά σε αυτό. Είναι τουλάχιστον λυπηρό τη στιγμή που αυτό το βήμα προετοιμάζεται να αναβιώνουν απόψεις που θεωρούν την εκλογή με βάση τις πολιτικές τάσεις διαλυτική και ζητούν τη διατήρηση του αντιδημοκρατικού πλειοψηφικού συστήματος της ενιαίας λίστας, που υποχρεώνει τις μικρές τάσεις και οργανώσεις να εξαρτούν την εκλογή τους από τη φιλευσπλαχνία ή την ανταλλαγή σταυρών με τις μεγάλες. Είναι υποκρισία να μην παραδέχεται κανείς ότι άτυπα, αδιαφανή ψηφοδέλτια υπήρχαν σε όλες τις συνδιασκέψεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τη μορφή προκατασκευασμένης σταυροδοσίας. Η ενότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν εξασφαλίζεται με την επιβολή της ενιαίας λίστας, αντιθέτως προϋποθέτει την ελεύθερη έκφραση και εκπροσώπηση όλων των απόψεων. Θα πρέπει να συζητηθεί πώς ακριβώς θα λειτουργήσει το σύστημα της εκλογής, ώστε να διευκρινιστεί με ποιον τρόπο μπορεί να συγκροτηθεί μια λίστα, πώς γίνεται τεχνικά η ψηφοφορία, εάν μπορεί να δοθεί η δυνατότητα περιορισμένης σταυροδοσίας και σε άλλες λίστες, η οποία δεν θα επηρεάζει τις αναλογίες μεταξύ τους αλλά μόνο τη σειρά των υποψηφίων σε καθεμία κλπ. β. οι τάσεις, όπως και οι προσυνεδριακές πλατφόρμες, πρέπει να λειτουργούν υπό ουσιαστικό καθεστώς ισοτιμίας, με εισήγηση σε όλες τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, ακόμα και όταν κάποια τάση δεν εκπροσωπείται στη συγκεκριμένη επιτροπή. γ. πραγματικά μέλη στις τοπικές, όχι μέλη που εμφανίζονται, ψηφίζουν και εξαφανίζονται. Στις συνδιασκέψεις έχει νόημα να ψηφίζουν τα μέλη που έχουν εγγραφεί εγκαίρως, όταν αρχίζει η διαδικασία της πολιτικής συζήτησης, και που έχουν παρακολουθήσει την πολιτική συζήτηση. Πρέπει να αποφευχθεί η σύγχυση τοπικών και κλαδικών επιτροπών: κάθε μέλος θα πρέπει να συμμετέχει στην τοπική και στην κλαδική του, αν τέτοια υπάρχει, αλλά να ψηφίζει στην τοπική.
α. ο σεβασμός στις διαφορετικές απόψεις, η ελευθερία έκφρασης και αυτοτελούς δράσης, πρέπει να συνδυάζονται με τη δέσμευση για την υλοποίηση των κοινών αποφάσεων. Σε ένα μέτωπο, καμία τάση δεν υποχρεώνεται σε πειθαρχία, ούτε απεμπολεί το δικαίωμα της αυτόνομης δράσης όποτε το κρίνει απαραίτητο. Καμία τάση ή οργάνωση, ωστόσο, δεν μπορεί να μιλά ή να εμφανίζεται εξ ονόματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατά παράβαση των αποφάσεων των υπολοίπων. β. διαμόρφωση ευρύτερων συναινέσεων και συνθέσεων. Απέναντι στην αδυναμία να ληφθεί μια απόφαση, η απάντηση δεν είναι η μείωση του μέτρου που χρειάζεται για να ληφθεί, αλλά μια ουσιαστική προσπάθεια να βρεθεί κοινός τόπος.
Η Πρωτοβουλία για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική διατυπώνει πάντα καθαρά τις θέσεις της, ακόμα και όταν αυτές είναι πολύ μειοψηφικές εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και τις υπερασπίζεται έντονα, αλλά με σεβασμό στις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στους υπόλοιπους συντρόφους και συντρόφισσες. Έχει καταθέσει επανειλημμένα πολλές συγκεκριμένες προτάσεις για την ανάπτυξη της λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και δεν το έκανε στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού εντυπώσεων, αλλά πήρε στην πράξη πρωτοβουλίες για την υλοποίηση των προτάσεων. Έπαιξε κεντρικό ρόλο στη διοργάνωση του διεθνούς διημέρου στην Αθήνα, το Νοέμβρη του 2017, για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ανέλαβε και κατέθεσε συγκεκριμένο σχέδιο για το κοινό έντυπο, το οποίο δυστυχώς δεν συζητήθηκε σοβαρά από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνέβαλε, μερικές φορές καταλυτικά, στο να παίξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κεντρικό ρόλο στη διοργάνωση σημαντικών κινητοποιήσεων, όπως είναι πχ οι διεθνιστικές αντιεθνικιστικές διαδηλώσεις για τα Ίμια. Πολλά άλλα που θα θέλαμε να κάνουμε δεν μας τα επέτρεψαν οι περιορισμένες δυνάμεις μας.
Στην 4η συνδιάσκεψη δεν θεωρούμε ότι χρειάζεται ένας βομβαρδισμός από νέες ιδέες και αφηρημένες εκτιμήσεις. Χρειάζεται έμπρακτη δέσμευση να δώσουμε εσωτερική ζωή σε μια πολύτιμη κατάκτηση, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΜΕΤΑΒΑΣΗ: Εκτίμηση λειτουργίας - Προτάσεις για την οργανωτική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χωρίς κανέναν δισταγμό πρέπει να παραδεχτούμε πως στο διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη Συνδιάσκεψη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργανωτικά έκανε βήματα προς τα πίσω, στη συγκρότηση και λειτουργία της αποτυπώθηκαν ξεκάθαρα τα πολιτικά προβλήματα που αντιμετώπισε. Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα ήταν: - Η υπολειτουργία και σε ορισμένες περιπτώσεις παράλυση, των ΤΕ και ΚΕ. Η αδυναμία τους και να συνεδριάσουν με στοιχειώδεις όρους μαζικότητας. Ακόμα και στις περιπτώσεις συνεδριάσεων η συζήτηση συχνά ήταν παράλληλος μονόλογος οργανώσεων, χωρίς προετοιμασία, στόχευση, κατάληξη και δράση. Το γεγονός ήταν απογοητευτικό για τη μεγάλη πλειοψηφία των συντρόφων, στοιχείο που συνέτεινε στα φαινόμενα αποστράτευσης. - Η γραφειοκρατική λειτουργία των οργάνων, η, σχεδόν ολοκληρωτική, αποκοπή τους από τις ΤΕ και ΚΕ. Η υποκατάσταση των συζητήσεων τους με εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων συνεννοήσεων μεταξύ των οργανώσεων, πέρα και έξω από κάθε δεοντολογία. Συνεχίζουν να υπάρχουν φαινόμενα αρνησικυρίας παρά το γεγονός της ρητής καταδίκης τους από Συνδιασκέψεις. - Η μη εφαρμογή ειλημμένων αποφάσεων, η υπονόμευση ακόμα και προσπαθειών υλοποίησής τους (χαρακτηριστικά παραδείγματα τα θέματα των Γραφείων και του Εντύπου) - Η ελπιδοφόρα εικόνα της Γ΄ Συνδιάσκεψης όπου αναβαθμίστηκε η έννοια του μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντί να αποτελέσει παράδειγμα προκάλεσε φοβικά σύνδρομα στην κατεύθυνση της μετατροπής των διαδικασιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε συνάντηση «κομματικών ομάδων» - Η έλλειψη σεβασμού στις διαδικασίες και αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Πλέον είναι συχνά τα φαινόμενα παραβίασης σαφέστατων αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την απαράδεκτη πρακτική της χρήσης του ονόματος και των συμβόλων της ή των ανακοινώσεων οργανώσεων για θέματα που εκκρεμεί απόφαση του Μετώπου μας με προφανή σκοπό να προκαταβάλλονται οι επικείμενες αποφάσεις. Αυτά είναι ίσως τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κρισιακών φαινομένων. Τα αποτελέσματα είναι προφανή με κορυφαία την αποστράτευση μελών μας σε μια πορεία μετατροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε άθροισμα οργανώσεων χωρίς ουσιαστική πολιτική συμφωνία, σε μια απλή εκλογική σύμπραξη. Είναι επιτακτική η ανάγκη αντιστροφής αυτής της πορείας και σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να έχουν τη δική τους συμβολή οργανωτικά μέτρα. Προτείνεται η Δ΄ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ να εγκρίνει τις παρακάτω προτάσεις: 1.. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται ένα πολιτικό – στρατηγικό επανεξοπλισμό για να ανταποκριθεί στα αυξημένα καθήκοντα της πολιτικής και ταξικής πάλης από επαναστατική σκοπιά, αλλά και σταθερά βήματα στην δημοκρατική και συλλογική κουλτούρα λειτουργίας στην κατεύθυνση της μετατροπής της σε ενιαίο μετωπικό πολιτικό φορέα. Πέρα από εφησυχασμό κι αυτάρκεια πρέπει με μαχόμενο αυτοκριτικό τρόπο και με συγκεκριμένες επιλογές να κάνει αντίστοιχες τομές στην οργανωτική της συγκρότηση. Στην προηγούμενη συνδιάσκεψη τέθηκαν ζητήματα οργανωτικών αλλαγών, υπήρξαν επεξεργασίες ακόμα και αποφάσεις σε μια κατεύθυνση βαθύτερης επαναστατικής – δημοκρατικής συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν προωθήθηκαν όμως τολμηρά και αποφασιστικά κύρια με ευθύνη των οργάνων και πρωτίστως της ΚΣΕ. Το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς στο οποίο συναντιούνται διαφορετικά ρεύματα και ιδεολογικές παραδόσεις, μέσα από το συντροφικό διάλογο και την ανοιχτή δημοκρατική συζήτηση μπορεί να διαμορφώνει ανώτερες συνθέσεις, μέσα από τη δοκιμασία των απόψεων στη βάσανο των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών μαχών. Μπορεί να κάνει αποφασιστικά βήματα προς μια πραγματική δημοκρατική λειτουργία και ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του. Απορρίπτουμε κάθε πρακτική που με μονομερείς ενέργειες αντιστρατεύεται το παραπάνω πνεύμα, φαλκιδεύει τον ενωτικό χαρακτήρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξασθενεί τη συντροφικότητα μεταξύ των μελών της και εν τέλει διακυβεύει την πολιτική της ύπαρξη. 2. Bασική αδυναμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η ανεπάρκεια και ασυνέχεια στην πολιτική της παρέμβαση, οι αδύναμοι πολιτικοί δεσμοί με τον κόσμο του κινήματος, την ίδια την εργατική τάξη. Σημαντικά κενά στην έγκαιρη και εύστοχη δημόσια τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ελλιπής και συχνά καθυστερημένη παρέμβαση σε κρίσιμα πολιτικά γεγονότα. Ανεπαρκής και ασυνεχής λειτουργία των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. Μέσα από την αναβάθμιση της εξώστρεφης αυτοτελούς πολιτικής δράσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εμπνέονται να συμμετέχουν πιο ενεργά τα μέλη της, κερδίζονται νέοι αγωνιστές, ερχόμαστε σε επαφή με τα πιο πρωτοπόρα και αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζόμενων, μεταφέρονται τα δικά τους ερωτήματα και προβληματισμοί στις γραμμές μας, πράγμα που αποτελεί την πιο βασική προϋπόθεση για μια «δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών». Οι πρωτοβουλίες και ο προσανατολισμός προς τα «έξω» καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό και το «μέσα», τον χαρακτήρα και τον τρόπο λειτουργίας του μετώπου. Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ με χιλιάδες μέλη στις γραμμές της, ανοιχτή στα πρωτοπόρα κομμάτια του κινήματος, επιβάλει και μια διαφορετική συγκρότηση και λειτουργία στο εσωτερικό της. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται άλλωστε και από την διαφοροποιημένη εικόνα από την δράση των επιτροπών, που είναι το βασικό κύτταρο της λειτουργίας μας. Τοπικές που πήραν πρωτοβουλίες και συνδέθηκαν με δράσεις στην περιοχή τους (για την στήριξη μιας απεργίας, μιας αντιφασιστικής – αντιρατσιστικής, μιας τοπικής πρωτοβουλίας για ελεύθερους χώρους, χαράτσια κλπ) είναι συνήθως και πιο συγκροτημένες, με τακτικές συνεδριάσεις και διαδικασίες, περισσότερα και πιο ενεργά μέλη κλπ. Αντίθετα όπου δεν υπήρχε τέτοια αντιμετώπιση, η εσωτερική λειτουργία των επιτροπών ατόνησε σημαντικά. Σημαντικές αδυναμίες υπάρχουν στην συγκρότηση των κλαδικών επιτροπών. Ένας συνδυασμός των μεγάλων αντικειμενικών δυσκολιών που υπάρχουν κυρίως στους χώρους του ιδιωτικού τομέα, αλλά και υποκειμενικών πολιτικών αδυναμιών, όπως η «στενή συνδικαλιστική παρέμβαση», η αδυναμία να συνδυαστεί σωστά η δράση του πολιτικού μετώπου και των σχημάτων των χώρων, έχει οδηγήσει στο να μην σταθεροποιείται η πολιτικο-οργανωτική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ ισχυρές δυνάμεις ή να μην αναπτύσσεται σε νέες. Η ανάπτυξη των κλαδικών επιτροπών είναι προτεραιότητα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί επαναστατικό εγχείρημα δεν υφίσταται χωρίς την αναγκαία πολιτική γείωση σε κλάδους και χώρους δουλειάς και την ενεργό συμμετοχή του σαν οργανωτής και πολιτικό νεύρο των ταξικών αγώνων. Τα όργανα που θα εκλεγούν από την συνδιάσκεψη πρέπει κατά προτεραιότητα να λάβουν τα απαραίτητα πολιτικά και οργανωτικά μέτρα για την άμεση συγκρότηση κλαδικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλους τους χώρους που έχει παρέμβαση και την διαμόρφωση σχεδίου οικοδόμησης της παρέμβασής της και σε κρίσιμους εργατικούς κλάδους. Άμεσα, πρέπει να προχωρήσει η συγκρότηση κλαδικών επιτροπών ΑΕΙ και ΤΕΙ, στους ΟΤΑ, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες κ.ο.κ. 3. Υπάρχει οπισθοχώρηση στο ζήτημα της δημοκρατικής συγκρότησης και λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών. Για να λύνονται τα οργανωτικά προβλήματα, να «ενοποιείται» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να λύνονται προωθητικά οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα πολιτικά ρεύματα και τις οργανώσεις που την συγκροτούν και να γίνονται διαρκώς βήματα από την αρχική αφετηρία του μετώπου «αθροίσματος» οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών προς μια βαθύτερη ενότητα, στα πλαίσια της οποίας αναπτύσσεται η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους και ανάμεσα στο οργανωμένο και το ανένταχτο δυναμικό της απαιτείται η ενιαία δράση και σχεδιασμός, η αναβάθμιση των πρωτοβουλιών, του πολιτικού ρόλου και της λειτουργίας των επιτροπών, η εμβάθυνση μιας κουλτούρας διαλόγου και σύνθεσης, η αναλογική εκπροσώπηση όλων των διαφορετικών απόψεων που μπορεί να εκφραστούν, η κατάκτηση μιας όσο το δυνατόν ενιαίας οργανωτικής δομής, όλα αυτά δεν είναι δυνατό να καταχτηθούν παρά μόνο στη βάση του σεβασμού της πλειοψηφίας και της άρνησης λογικών βέτο. Αποτελεί πλούτο και δύναμη για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τόσο η ύπαρξη όλων αυτών των οργανωμένων ρευμάτων και συνιστωσών όσο και των ανένταχτων αγωνιστών της στον βαθμό βέβαια που όλοι λειτουργούν έμπρακτα με συνθετικό και προωθητικό τρόπο. Θέλουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ «φιλόξενη» σε κάθε έναν αγωνιστή, με ιδιαίτερη προσπάθεια να εξασφαλίζεται η ισότιμη σχέση ενταγμένων και ανένταχτων αγωνιστών. Να αποτελεί χώρο «συμβολής» και όχι «επιβεβαίωσης» της ιδιαίτερης πολιτικής γραμμής του καθενός, όπως συμβαίνει ορισμένες φορές οδηγώντας σε παραλυτικούς οργανωτικούς διαγκωνισμούς, άγονες αντιπαραθέσεις και φθορά στο δυναμικό μας. Έχουμε συνείδηση ότι τα προβλήματα στη λειτουργία των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την ΚΣΕ, το ΠΣΟ μέχρι τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές δεν είναι στενά οργανωτικού αλλά πολιτικού χαρακτήρα. Το «οργανωτικό» είναι σε κάθε περίπτωση πολιτικό ζήτημα. Χρειάζεται να συζητήσουμε πιο συστηματικά και επί της ουσίας για το πως πρέπει να δρα και να λειτουργεί ένα αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό πολιτικό μέτωπο, όπως φιλοδοξούμε να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τις διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις που υπάρχουν, την συγκεκριμένη κατάστασή μας, τα συγκεκριμένα βήματα για να την υπερβούμε. 4. Θεμέλιο της λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι οι επιτροπές (τοπικές και κλαδικές). Οι επιτροπές πρέπει να πάψουν να είναι απλός ιμάντας εκτέλεσης των αποφάσεων των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει με διαδικασία συνέλευσης α) να συγκροτούν πρόγραμμα δράσης του χώρου τους στα πλαίσια των πολιτικών αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στη βάση της πολιτικοκοινωνικής ανάλυσης του χώρου ευθύνης τους (τοπικού ή εργασιακού), βοηθώντας και στην ενοποίηση της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, β) να συζητούν και να τοποθετούνται πάνω σε κάθε πολιτική απόφαση των ΠΣΟ και ΚΣΕ. Η αλληλεπίδραση, η αμφίδρομη επικοινωνία και η μεταφορά αποφάσεων μεταξύ των οργάνων (Κεντρικών – Περιφερειακών) και των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών προωθείται με τη δημοσιοποίηση και συζήτηση όλων των πολιτικών αποφάσεων από και προς όλα τα όργανα και τις επιτροπές. Κάθε πολιτικού χαρακτήρα απόφαση των οργάνων συζητείται υπό μορφή εισήγησης από όλες τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες καλούνται να αποφασίσουν πάνω σε αυτή. Οι αποφάσεις των επιτροπών με τυχόν αλλαγές, προσθήκες ή αντιρρήσεις καταγράφονται, συγκεντρώνονται και επιστρέφουν στα αντίστοιχα όργανα, όπου και συζητούνται στο σύνολό τους. Κάθε άλλη απόφαση επιτροπής μεταφέρεται στα όργανα, όπου και συζητείται. Σε περίπτωση που απόφαση οργάνου δεν υπερψηφιστεί από την πλειοψηφία των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τότε αυτοδίκαια αυτή παύει να ισχύει και το όργανο που αποφάσισε σχετικά συνεδριάζει στο συντομότερο δυνατό χρόνο για να επανατοποθετηθεί, στη βάση της συζήτησης των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. 5. Επιπλέον στοιχείο της πολιτικής και οργανωτικής αναβάθμισης των Επιτροπών είναι η καλύτερη αντιστοίχιση των ΤΕ με τον χώρο τους, καθώς πολλές ΤΕ έχουν ακόμα την αρχική μορφή που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες λειτουργίας αλλά και παρέμβασης στις τοπικές κοινωνίες. Στόχευσή μας είναι η συγκρότηση ΤΕ σε αντιστοιχία με τους καλλικρατικούς Δήμους ή με δημοτικές ενότητες αυτών για τους μεγάλους Δήμους. Πρέπει με ωριμότητα και εξέταση των σχετικών προϋποθέσεων να συγκροτήσουμε τοπικές επιτροπές (ακόμα και με το χωρισμό σήμερα υπαρχουσών), ώστε να υπάρχει καλύτερη αντιστοίχηση χώρου παρέμβασης με την οργανωτική μας συγκρότηση. Όπου υπάρχουν πέντε (5) μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορούν να συγκροτούν τοπική ή κλαδική επιτροπή, μετά από αίτησή τους κι έγκριση της ΚΣΕ. Αντίστοιχή λογική πρέπει να υπάρχει και στην συγκρότηση των ΚΕ. Σε περίπτωση αρνητικής απόφασης της ΚΣΕ, μπορεί η αίτηση εφ’ όσον επιμένουν οι αιτούντες να κριθεί από το ΠΣΟ, μέχρι και την Συνδιάσκεψη. 10. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να διευρύνει την παρέμβασή της τόσο σε περιοχές όσο και σε κλάδους, αλλά και σε κοινωνικά μέτωπα. Μοχλός παρέμβασης σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι η συγκρότηση και λειτουργία γραμματειών όπως π.χ. συνδικαλιστικού, νεολαίας, αγροτικού, δημοκρατικού-αντιφασιστικού, προγράμματος κ.ο.κ. Οι γραμματείες που συγκροτούνται με απόφαση του ΠΣΟ έχουν την ευθύνη εξειδίκευσης της γραμμής στο συγκεκριμένο μέτωπο, τροφοδοσίας με επεξεργασίες τα όργανα και τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, συγκρότησης πολιτικής των δυνάμεων που δρουν στο αντίστοιχο μέτωπο. Πραγματοποιούν εκδηλώσεις – ημερίδες για τα θέματα ασχολίας τους. Είναι σε συνεργασία με τα εκλεγμένα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που παρακολουθούν και συντονίζουν τη δράση τους. Αποτελεί απόδειξη της υποχώρησης της εσωτερικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το γεγονός πως καμία από τις γραματείες στην πραγματικότητα δεν λειτούργησε. 6. Τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κάνουν βήματα ώστε να αποτελούν όργανα μιας όσο το δυνατόν πιο ενιαίας πολιτικής και «καθοδηγητικής» λειτουργίας, εμβάθυνσης, σύνθεσης, παραγωγής και υλοποίησης μιας μάχιμης πολιτικής γραμμής. Ωστόσο η ΚΣΕ είχε σημαντικά προβλήματα στην συγκρότηση και λειτουργία της. Απουσιάζει ο καταμερισμός των αρμοδιοτήτων. Η σύνδεση ΚΣΕ – τοπικών περνάει κυρίως μέσα από τον οργανωτικό ιστό των συνιστωσών χωρίς τα αναγκαία βήματα οικοδόμησης ενός ενιαίου οργανωτικού ιστού. Αντίστροφα, η εμπειρία της δράσης των ΤΕ και οι απόψεις – προτάσεις Τ.Ε. και Κ.Ε. δεν συγκεντρώνονται και δεν αξιολογούνται από την ΚΣΕ. Έτσι η ΚΣΕ δεν απέφυγε σοβαρές γραφειοκρατικές πλευρές στην λειτουργία της. Δεν έλειψαν και σημαντικά προβλήματα στην συγκρότηση και λειτουργία της. Πολύωρες συνεδριάσεις, χωρίς πάντα πρακτικές καταλήξεις και χρεώσεις. Επιπλέον τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από «πάνω» την ΚΣΕ, μέχρι «κάτω» τα συντονιστικά των ΤΕ και ΚΕ δεν είναι και δεν πρέπει να λειτουργούν σαν «διαπαραταξιακά» με τυχαία συμμετοχή ή συμμετοχή δια αντιπροσώπων, καταστάσεις που, στο βαθμό που υπάρχουν, εμποδίζουν την ύπαρξη καταμερισμού, αρμοδιοτήτων και προσωπική ανάληψη τομέων δουλειάς. Στις συντονιστικές επιτροπές των ΤΕ και ΚΕ, γίνεται καταμερισμός καθηκόντων (π.χ. οργανωτικός, οικονομικός) στα πλαίσια της συλλογικής λειτουργίας τους. Η σύνδεση ΚΣΕ – τοπικών και κλαδικών επιτροπών χωρίς τα αναγκαία βήματα οικοδόμησης ενός ενιαίου οργανωτικού ιστού οδηγεί σε ελλιπή παρακολούθηση και σύνδεση με τις δράσεις, τις εμπειρίες, τις απόψεις και τις προτάσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών σε πανελλαδικό επίπεδο. Με αυτό τον τρόπο η πολύτιμη εμπειρία των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε συγκεντρώνεται συλλογικά ούτε αξιολογείται. 6. Το ΠΣΟ δεν έπειξε το ρόλο του, ενδεικτικό είναι το γεγονός πως υπήρξαν περιπτώσεις που συνεδρίασε με απόσταση 6 μηνών. Δεν είχε τον πολιτικό και οργανωτικό ρόλο που χρειαζόταν για την καλύτερη συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κυρίως έπαιζε επικυρωτικό ρόλο στις εισηγήσεις της ΚΣΕ. Δεν προχώρησε σε επίπεδο περιφέρειας η συντονισμένη παρέμβαση και συνεργασία ανάμεσα στις διάφορες τοπικές και κλαδικές επιτροπές. Το ΠΣΟ είναι το κυρίαρχο πολιτικό όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις, έχει τη βασική ευθύνη της υλοποίησης των αποφάσεων της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και της πολιτικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα εκλεγμένα μέλη του είναι υπόλογα μόνο στη Συνδιάσκεψη. Το ΠΣΟ μπορεί να καλέσει σε έκτακτη συνδιάσκεψη για σοβαρά πολιτικά θέματα. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο, συνεδριάζει τακτικά κάθε δύο μήνες και εκτάκτως για σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Το ΠΣΟ στις συνεδριάσεις του εκτιμά πολιτικά την περίοδο, σχεδιάζει την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οργανώνει πανελλαδικά και σε όλους τους κλάδους την παρέμβασή της συγκροτώντας πρόγραμμα δράσης στη βάση των πολιτικών αποφάσεων του οργάνου και της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Ευθύνη του ΠΣΟ είναι η συγκρότηση και λειτουργία ενιαίου, πανελλαδικού, διακλαδικού οργανωτικού ιστού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την παρακολούθηση και τη διασύνδεση των δράσεων, των εμπειριών, των απόψεων και των προτάσεων των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με στόχο η πολύτιμη εμπειρία των μελών να συγκεντρώνεται, να αξιολογείται και να αξιοποιείται συλλογικά. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙ ΤΗΝ ΚΣΕ. 7. Η Συνδιάσκεψη, η οποία είναι το ανώτατο όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διεξάγεται τακτικά κάθε 2 έτη. Σε έκτακτες περιπτώσεις μπορεί να συγκληθεί με απόφαση του ΠΣΟ ή με την έγγραφη απαίτηση του 40% των μελών του μετώπου. 8. Ο ρόλος της ΚΣΕ: Το ΠΣΟ στην 1η συνεδρίασή του μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη εκλέγει την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή (ΚΣΕ). Μέλη της ΚΣΕ που παραιτούνται, αντικαθίστανται από το ΠΣΟ, λαμβάνοντας υπόψη τους συσχετισμούς εκπροσώπησης των συνιστωσών και των απόψεων στην ΚΣΕ. Η ΚΣΕ συντονίζει και οργανώνει τη συζήτηση στο ΠΣΟ και έχει την ευθύνη της εκπροσώπησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Συνδιασκέψεις. Συζητά πολιτικά για την περίοδο και την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εισηγείται επί αυτών στο ΠΣΟ, συντονίζει τη δράση των επιτροπών/γραμματειών του και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εν γένει, στη βάση των αποφάσεων του ΠΣΟ. Τα μέλη της ΚΣΕ αναλαμβάνουν συγκεκριμένα καθήκοντα, στη βάση καταμερισμού, για την προώθηση της δουλειάς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι συνεδριάσεις της ΚΣΕ επιδιώκεται να έχουν τακτική ώρα και ημέρα και γνωστοποιούνται εγκαίρως για να μπορεί οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί να τις παρακολουθήσει. Οι αποφάσεις της ΚΣΕ, γνωστοποιούνται στα μέλη και τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στα μέλη του ΠΣΟ και αναρτώνται στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 9. Ενισχύουμε την πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συγκρότηση σε περιφερειακό επίπεδο α. Για την οργανωμένη πολιτική λειτουργία και το σχεδιασμό της δράσης των επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανά την Ελλάδα διεξάγονται τακτικά Περιφερειακές Συνδιασκέψεις. Τοπικές συνδιασκέψεις γίνονται σε κάθε καλλικρατική Περιφέρεια ή μεγάλο πολεοδομικό συγκρότημα όπου δρουν άνω της μίας επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, ενώ ειδικά για την Αττική η συγκρότηση σε περιφερειακό επίπεδο γίνεται σε επίπεδο αντιπεριφέρειας). Η απόφαση αυτή έχει το χαρακτήρα πολιτικής και οργανωτικής κατεύθυνσης. Εφαρμόζεται, λαμβάνοντας υπόψη τη συγκέντρωση δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον αριθμό των τοπικών ή κλαδικών επιτροπών σε κάθε περιφέρεια. Ο χρόνος σύγκλησης περιφερειακής συνδιάσκεψης αποφασίζεται από το ΠΣΟ, είτε με πρόταση της ΚΣΕ, είτε με πρόταση μιας έστω τοπικής ή κλαδικής επιτροπής της περιφέρειας. β. Οι περιφερειακές Συνδιασκέψεις συζητούν στη βάση των πολιτικών αποφάσεων της πανελλαδικής συνδιάσκεψης και των οργάνων και έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα για θέματα που άπτονται του χώρου ευθύνης τους. Στόχος των περιφερειακών συνδιασκέψεων είναι να θέσουν συγκεκριμένους πολιτικούς άξονες δράσης για την περιοχή ευθύνης τους εξειδικεύοντας τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και των κεντρικών οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. γ. Ανάλογα με τον αριθμό των μελών οι συνδιασκέψεις μπορούν να έχουν ολομελειακό χαρακτήρα ή να συγκροτούνται με αντιπροσώπους. Ο τρόπος εκλογής αντιπροσώπων και η διαδικασία συζήτησης στις περιφερειακές συνδιασκέψεις είναι ανάλογος με όσα ορίζονται για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Το μέτρο των αντιπροσώπων ορίζεται με απόφαση του ΠΣΟ για κάθε περιφέρεια, ανάλογα με τον αριθμό μελών αυτής. δ. Έκτακτες περιφερειακές συνδιασκέψεις για σοβαρά πολιτικά ζητήματα μπορούν να συγκληθούν εφόσον το ζητήσουν το 1/3 των μελών της αντίστοιχης περιφέρειας, το αντίστοιχο όργανο με απλή πλειοψηφία ή το ΠΣΟ και η ΚΣΕ με απόφασή τους. ε. Από τις περιφερειακές συνδιασκέψεις εκλέγονται και τα αντίστοιχα Συντονιστικά όργανα (Συντονιστικά Περιφέρειας ή Πόλης). Τα Συντονιστικά έχουν στόχο να συντονίζουν και να οργανώνουν τη δράση στην αντίστοιχη περιοχή στη βάση των αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των συνδιασκέψεων εκλογής τους. Έχουν την ευθύνη της υλοποίησης των αποφάσεων των αντίστοιχων συνδιασκέψεων εκλογής τους και έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα για αυτό. Η διαδικασία εκλογής τους από τις αντίστοιχες συνδιασκέψεις είναι αντίστοιχη της εκλογής οργάνων από την Πανελλαδική συνδιάσκεψη και από τις Τοπικές και Κλαδικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκπρόσωποι των περιφερειακών συντονιστικών (οριζόμενοι από τα ίδια τα όργανα) μπορούν να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του ΠΣΟ με δικαίωμα λόγου και συμβουλευτικής ψήφου. Επίσης για ειδικά ζητήματα που αφορούν περιοχή ή κλάδο, όπου λειτουργεί μόνο ΤΕ ή ΚΕ ανάλογο δικαίωμα υπάρχει για την ΤΕ ή την ΚΕ. στ. Τα συντονιστικά των τοπικών και κλαδικών επιτροπών μιας περιοχής μπορούν να συντονίζονται με κοινές θεματικές συνεδριάσεις, είτε με αποφάσεις των οργάνων (κεντρικών ή περιφερειακών) είτε και με πρόταση – πρόσκληση ενός συντονιστικού, με ενημέρωση των οργάνων, προς τα υπόλοιπα (οριζόντια διασύνδεση). 10. Υπήρξαν σοβαρές πολιτικές και οργανωτικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση αποφάσεων μας για την καλύτερη κεντρική πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.. Προχωράμε, αμέσως (και πριν τη συνδιάσκεψη) στην επίλυση των πιο οξυμένων προβλημάτων με πρώτα την αναβάθμιση του γραφείου τύπου και την καλύτερη διασύνδεση του με την ΚΣΕ. Αποτελεί μέγιστο πολιτικό θέμα για το οποίο τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει ν απολογηθούν στη Συνδιάσκεψη το γεγονός πως, παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν προχώρησε στην ικανοποίηση στοιχειωδών προϋποθέσεων για πολιτική συλλογικότητα, στην απόκτηση δικού της χώρου και εντύπου! 11. Μεγάλο θέμα για την πολιτική λειτουργία και παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το ζήτημα της οικονομικής ανεξαρτησίας. Το ποσό της μηνιαίας συνδρομής (3 €) να εισπράττεται κανονικά στις τ.ε. και κ.ε. και το ήμισυ αυτού να αποδίδεται στην ΚΣΕ, η οποία μέσω οικονομικής επιτροπής θα διαχειρίζεται το ποσό υποστηρίζοντας τη συνολική πολιτική λειτουργία του μετώπου. Η οικονομική λειτουργία και η συλλογή των συνδρομών είναι απαραίτητη διαδικασία που μπορεί να απαντήσει στο ζήτημα της πολιτικής παρέμβασης – προπαγάνδας, μίσθωση γραφείων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (τουλάχιστο στην Αθήνα) κ.ο.κ. 12. Με βάση και την εμπειρία χρειάζεται να προσδιορίσουμε καλύτερα την έννοια του «μέλους» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επειδή ακριβώς είμαστε ένα μέτωπο της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς επιδιώκουμε τα μέλη να στρατεύονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βάση τα παραπάνω κριτήρια και όχι ευκαιριακά. Είμαστε αντίθετοι με τις σοσιαλδημοκρατικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις που θέλουν μέλη «μιας χρήσης», μέλη απλώς ψηφοφόρους, μέλη παθητικά. Παύει να είναι μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όποιος για πάνω από 8 μήνες: δεν συμμετέχει σε καμία δραστηριότητά της αδικαιολόγητα, δεν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της τοπικής ή κλαδικής επιτροπής του, δεν συνεισφέρει οικονομικά για το ίδιο διάστημα, στρατεύεται, συμμετέχει ή υποστηρίζει άλλον πολιτικό φορέα. Αφαίρεση της ιδιότητας μέλους γίνεται από την συνέλευση της Τοπικής ή Κλαδικής Επιτροπής με ενισχυμένη πλειοψηφία 2/3 επί των παρόντων μελών. Απαιτείται επικύρωση από την ΚΣΕ. Κάθε μέλος έχει δυνατότητα να προσφύγει κατά μιας τέτοιας απόφασης στην ΚΣΕ, και εφόσον το ζητήσει και στην Συνδιάσκεψη. Το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να συμμετάσχει τόσο στην κλαδική όσο και στην τοπική επιτροπή του. Ψηφίζει για τις κεντρικές αποφάσεις, εκλέγει ή εκλέγεται μόνο από τη μία επιτροπή, κατά προτίμηση από την κλαδική του. 13. Σε ότι αφορά τον τρόπο εκλογής των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκλέγεται από την Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ενιαία λίστα. Το ποσοστό σταυροδοσίας πρέπει να μειωθεί σε σχέση με τις προηγούμενες Συνδιασκέψεις προκειμένου να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή αντιπροσωπευτικότητα. Προτείνεται να υπάρχει η δυνατότητα σταυροδοσίας υποψηφίων ίσου αριθμού με το 15% των εκλεγομένων. Η εκλογή στην βάση της ενιαίας λίστας υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των συλλογικοτήτων και των μελών και όχι των συνιστωσών και των ομαδοποιήσεων. Προωθεί τη λογική της σύνθεσης και τα ενιαιομετωπικά χαρακτηριστικά, δυσκολεύει την περιχαράκωση και την οργανωτική ομοσπονδιοποίηση μεταξύ οργανώσεων, συλλογικοτήτων κ.ο.κ., όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία μας (παρά τις όποιες αδυναμίες). Αυτή την πρόταση θέτουμε για συζήτηση, τοποθέτηση και ψήφιση στις Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές και καλούμε όλους τους συντρόφους και τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κινηθούν με αυτή την προωθητική λογική. Για την εκλογή αντιπροσώπων για την Δ΄ Συνδιάσκεψη ισχύει ο προηγούμενος τρόπος εκλογής. Σε κάθε περίπτωση στην προσυνεδριακή διαδικασία θα δοθεί η δυνατότητα να γίνει πλατιά συζήτηση ανάμεσα σε όλο το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάνω στο θέμα αυτό ώστε η κατάληξη στην Συνδιάσκεψη να είναι ώριμη και στο μέγιστο βαθμό συνθετική. 14. Το ποσοστό λήψης των αποφάσεων πρέπει να αλλάξει. Η διάκριση «σημαντικών» μη «σημαντικών» αποφάσεων ήταν δυσδιάκριτη και προκάλεσε σημαντικές συγχύσεις. Από την άλλη ένα ενιαίο ποσοστό πρέπει να είναι τέτοιο που να εξασφαλίζεται η δυνατότητα να λαμβάνονται αποφάσεις όταν υπάρχουν διαφορές κι αφού έχει εξαντληθεί κάθε προσπάθεια σύνθεσης. Προτείνουμε να υπάρχει ένα ενιαίο ποσοστό πλειοψηφίας για όλες τις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για όλα τα θέματα συζήτησης, ανερχόμενο στο 60% των παρόντων. Με το ποσοστό αυτό εξασφαλίζεται τόσο η ανάγκη αυξημένης πλειοψηφίας για κάθε απόφαση (πράγμα που ανταποκρίνεται στον δημοκρατικό και μετωπικό χαρακτήρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) όσο και στην απαραίτητη λειτουργικότητα. 15. Προκειμένου να διατηρείται η αντιπροσωπευτικότητα στα όργανα, οργανώσεις ή τάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν να έχουν ex officio συγκεκριμένο αριθμό μελών στο ΠΣΟ (προτείνεται δύο μέλη) και στην ΚΣΕ (ένα μέλος). Ο αριθμός των μελών των οργάνων να είναι 121 για το ΠΣΟ (μαζί με τα ex officcio) και από τα οποία θα εκλέγεται ο κατάλληλος αριθμός που μαζί με τα ex officcio θα συγκροτεί την ΚΣΕ.
ΜΕΤΑΒΑΣΗ Categories: |